«Գևորգ Ե Սուրենյանց»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ clean up, replaced: թ-ին → թվականին (4) using AWB |
No edit summary |
||
Տող 1.
[[Պատկեր:Gevorg V.jpg|thumb]]
'''Գևորգ Ե Սուրենյանց''' (Տփղիսեցի), (28 օգոստոսի 1847, [[Թիֆլիս]] – 8 մայիսի 1930, [[Էջմիածին]], ամփոփվել է Մայր տաճարի բակում), [[Ամենայն հայոց կաթողիկոս]] 1911-ից առ 1930 թվականը: Հաջորդել է [[Մատթևոս Բ Կոնստանդնուպոլսեցի (Իզմիրլյան)|Մատթեոս Բ Կոստանդնուպոլսեցուն]]: Սովորել է Թիֆլիսի դասական գիմնազիայում (1865–68): Ձեռնադրվել է վարդապետ՝ 1872 թվականին, եպիսկոպոս՝ 1882 թվականին: 1874-ին նշանակվել է [[Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարան]]ի ուսուցիչ, 1875 թվականին՝ [[Արցախ]]ի թեմի առաջնորդ և դպրոցների տեսուչ: 1877 թվականին ստանձնել է Ագուլիսի Ս. Թովմա առաքյալ վանքի վանահայրությունը, 1878-ից՝ առաջնորդական փոխանորդ [[Ալեքսանդրապոլ]]ում, 1881-ին նշանակվել է [[Երևան]]ի փոխթեմակալ: 1886-ից՝ [[Աստրախան]]ի թեմի առաջնորդ: 1894-ին նշանակվել է [[Վրաստան]]ի թեմի առաջնորդ: Նրա ջանքերով թեմում նորոգվել են եկեղեցիներ, կառուցվել նորերը, բացվել են նոր դպրոցներ,
[[Մեծ եղեռն]]ի ժամանակ և հետագա տարիներին, հասարակական կազմակերպությունների հետ մեկտեղ Հայ եկեղեցին օգնել է բազմահազար աղետյալների: 1914-ի դեկտ 28-ին Գևորգ Ե Սուրենյանցի կոնդակով և նրա անմիջական նախագահությամբ ստեղծվել է Եղբայրական օգնության կոմիտեն, որն զբաղվել է վիրավոր հայ կամավորներին և տասնյակ հազարավոր փախստական հայերին օգնություն ցուցաբերելու խնդիրներով: Եղբայրական օգնության կոմիտեի բաժանմունքներ են ստեղծվել Երևանում, Ալեքսանդրապոլում, Թիֆլիսում, Պետրոգրադում, Մոսկվայում և այլուր:
1918-ի մայիսին զգալի դեր է խաղացել թուրքական զավթիչների դեմ հայ ժողովրդի մղած հերոսամարտերի կազմակերպման գործում: Սարդարապատի ճակատամարտի բախտորոշ օրերին, չնայած զինվորական ղեկավարության պահանջին, Ամենայն հաոց կաթողիկոսությունը և Գևորգ Ե Սուրենյանց կաթողիկոսը չեն տեղափոխվել ապահով վայր, իսկ Մայր Աթոռի միաբաններն իրենց անմիջական մասնակցությամբ հայ մարտիկներին քաջալերել են ռազմաճակատի առաջին
Կաթողիկոսական գահին Գևորգ Ե Սուրենյանցին հաջորդել է [[Խորեն Ա Մուրադբեկյան]]ը:
|