«Հեթանոսություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Հեթանոսությունը''' կրոնափիլիոփայական ուղղվածություն է, որը ունի [[Պանթեիզմ|Պանթեիստական]] բնույթ։բնույթ։Ալիշանը գրում է« Այս ասելով՝ մեծ և նոր բան ասող չենք դառնում, որովհետև ողջամիտների համար ընդունելի է, որ ճշմարիտ Աստծու ճանաչումն ունեին հին ազգերի նահապետական կամ հայերի հնության չափը, քանզի հայերի վաղեմիությանը չի վերաբերում այստեղ մեր խնդիրը, այլ նրանց աստվածապաշտության վաղեմիությանը և նարնց առաջին կրոնը լինելուն, որից հետագայում ուրիշ ազգերի նման խոտորվելով՝ մոլորվեցին և ընկան հիշյալ աղանդների մեջ, ինչի մասին պիտի գրենք»։ <ref>Ղ․Ալիշան ,Հայոց հին հավատք ,բաժին «կրոն»։</ref> Ըստ էության այն ՝ [[Հանրություն|հանրային]], [[ազգ]]ային կրոն է և իր հիմնական բնույթով տարբերվում է Աբրահամիկ կրոններից՝ [[քրիստոնեություն]]ից, [[Իսլամ|մուսուլմանությունից]] և [[հուդայականություն]]ից, որոնց հիմանական առանձնահատկությունը հեթանոսությունից այն է, որ ունեն այսպես կոչված [[հայտնություն|հայտնությամբ]] տրված լինելու էություն։ Քրիստոնեության տարածման ընթացքում այն հաճախ սխալմամբ մեկնաբանվել է նաև որպես այն կրոնների համախումբ, որը քրիստոնեության հետ կապ չունի և չեն ընդունում [[Հիսուս Քրիստոս|Քրիստոսի]] աստվածային բնույթը։ Հեթանոսություն նաև բազմաընդգրկուն կրոնական ուղղություն է, քանզի իր զարգացման տարբեր արեալներում այն տարատեսակ բնույթ է ունեցել։ Հաճախ նրանում կարելի է նկատել [[բնափիլիսոփայութուն|բնապաշտականությանը]] հատուկ գծեր, իսկ մի քանի այլ դեպքերում այն զարգանում է հասնելով մինչև [[հայտնություն|հայտնությամբ]] տրված լինելուն, որը ակնհայտ երևում է հատկապես [[Զրադաշտականություն|զրադաշտականության]] մեջ։