«Wish You Were Here (ալբոմ)»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ չտողադարձվող բացատը (։Դ Non-breaking space) փոխարինում եմ սովորականով։ oգտվելով ԱՎԲ |
չ Բոտ: կոսմետիկ փոփոխություններ |
||
Տող 34.
Այնպես, ինչպես իրենց նախկին գործում՝ «The Dark Side of the Moon» ալբոմում, երաժիշտներն օգտագործում էին տարբեր երաժշտական էֆեկտներ ու սինթեզատորներ։ «Have a Cigar» երգում, վոկալիստի դերի համար հատուկ հրավիրվել էր Ռոյ Հարփերը։ Ալբոմի ետնանկարի հողինակը նորից Սթորմ Թորգերսոնն էր, օրիգինալով զբաղվում էր Hipgnosis ստուդիան։ Շնորհադեսը տեղի է ունեցել Նեբվորտ քաղաքի (Հարտֆորդշիր կոմսություն) փառատոնի ժամանակ, մի քանի ամիս ուշ տեղի ունեցավ ռելիզը։ Հենց հրապարակման պահից ալբոմն այնքան հայտնի դարձավ, ու պահանջարկն այնքան մեծ էր, որ EMI ընկերությունը չէր հասցնում կնիքավորել սկավառակները բոլոր կամեցողների համար։ Չնայած բոլոր կոչերին, Rolling Stone ամսագիրը 209-րդ տեղը տրամադրեց այդ ալբոմին, բոլոր ժամանակների 500 լավագույն ալբոմների ցանկում։ [[Ռիչարդ Ռայթ]]ը և [[Դեյվիդ Գիլմոր]]ը Wish You Were Here-ն անվանեցին Փինք Ֆլոյդի կազմում ձայնագրված իրենց լավագույն ալբոմը։
== Նախապատմությունն ու կոնցեպցիան ==
[[1974]] թվականին երաժիշտները ակտիվ հյուրախաղերի մեկնեցին Անգլիա և Ֆրանսիա, որում մարդկանց մեծաթիվությունն ապահովում էր նախորդ՝ [[The Dark Side of the Moon (ալբոմ)|The Dark Side of the Moon]] ալբոմի հաջողությունը։ Այդ ժամանակ [[Pink Floyd]]-ի երգացանկում երեք նոր երգեր ավելացան՝ «Raving and Drooling», «Gotta Be Crazy» և «Shine On You Crazy Diamond», որոնք ճանապարհորդության սկզբում արդեն ճանաչուսմ ստացան և արդեն պարզ էր, որ նոր սկավառակի հիմքն էին դառնալու։ Խմբի անդամները լրագրողներ չէին հրավիրել, հարցազրույցներ չէին տալիս և ընդհնրապես փորձում էին հեռու մնալ ամուլի ներկայացուցիչներից։ Դժվար փոխհարաբերությունները մամուլի հետ հիանականում պայմանավորված էին New Musical Express ամսագրի հիմնադիրներ Նիկ Քենտի ու Փիթ Իրսկինի ցինիկ հոդվածներով ({{lang-en|Pete Erskine}})։ Լրագրողները խստագույն քննադատման ներկայացրեցին խմբի նոր՝ առանց Սիդ Բարրեթի ձայնագրված երգերը։ [[1975]] թվականի առաջին իսկ շաբաթից երաժիշտները վերադարձան Էբբի Ռոուդի ստուդիա և սկսեցին աշխատանքը։
== Ձայնագրման պատմությունը ==
[[Պատկեր:Abbey road studios.jpg|270px|մինի|Էբբի Ռոուդի ստուդիան]]
Նախորդ ալբոմի մշակմամբ զբաղվել էր Ալան Պարսոնսը՝ նահանգական EMI ընկերության ձայնառեժիսորը, բայց այս անգամ նա հրաժարվում է այդ գործից (հիմնականում իր սեփական խմբի՝ The Alan Parsons Project-ի հաջողության պատճառով)։ Այդ իսկ պատճառով երաժիշտները ստիպված էին աշխատել Բրայան Համֆրիսի հետ ([[անգլ.]] ''Brian Humphries''), ով մինչև այդ արդեն երկեւ անգամ համագործակցել էր [[Pink Floyd]]-ի հետ. առաջին անգամ [[1969]] թվականին՝ More ֆիլմի սաունդթրեքի ձայնագրման ժամանակ և երկրորդ անգամ [[1974]]-ին, համերգի ժամանակ փոխարինում էր բացակայող ձայնաինժեներին։ Համֆրիսն իր գործի վարպետն էր, սակայն [[Էբբի Ռոուդ]]ի ստուդիայում չառաջին անգամ էր աշխատում ինչի համար որոշ դժվարություններ առաջացան։ Ամենալուրջ սխալը, որ տեղի ունեցավ ձայնագրման ժամանակ այն էր, որ նա, անուշադրության պատճառով վնասեց «Shine On You Crazy Diamond» երգի բոլոր ֆոնոգրամմաները, որոնց վրա [[Ուոթերս Ռոջեր|
Աշխատանքի անցնելով «ստուդիա 3»-ում, խումբն ամենասկզբից բախվեց կուտակված նյութի վերամշակման խնդիրների հետ։ Նախորդ հաջող ալբոմը՝ [[The Dark Side of the Moon (ալբոմ)|The Dark Side of the Moon]]-ը երաժիշտների քառյակին դատարկել էր ոչ կիայն ֆիզիկապես, այլ նաև հոգեպես։ Առաջին սեսսիաների մասին պատմելիս [[Ռիչարդ Ռայթ]]ը դա անվանակոչեց որպես «անհասկանալիության սկիզբ», իսկ [[Ռոջեր Ուոթերս]]ը այդ ժամանակաշրջանն անվանեց «տանջալի»։ Հարվածորդ [[Նիք Մեյսոն]]ը ռազմաժապավեն ձայնագրման գործնթացն անվանեց ձգձգվող ու միօրինակ։ Այդ ժամանակ [[Դեյվիդ Գիլմոր]]ը ավելի շատ զբաղված էր հին նյութի մշակմամբ։ Նա գրեթե ուշադրություն չէր դարձնում նոր նյութերի ձայնագրմանը։ Բացի այդ գնալով ավելի ու ավելի էին վատանում նրա ու [[Նիք Մեյսոն]]ի հարաբերություները։ Վերջինս չկայացած ամուսնությունից ապատիայի մեջ էր ընկել։ Նրա այդ վիճակը, անկայունությունն ու հիասթափությունը սաստիկ անդրարառնում էին նրա նվագելու վրա։ Մեյսոնը նաև նշում էր, որ [[Փինք Ֆլոյդ]]ի այդ ժամանակվա վիճակը դիպուկ նկարագրվել է Նիք Քեյթի հեղինակած մի շատ կոպիտ հոդվածում, որը հրապարակվել է New Musical Express ամսագրում, այդ քննադատությունը խորը ազդեց խմբի վրա, և հենց այդ հոդվածի շնորհիվ խումբը չցրվեց։
Տող 48.
=== Խենթ ադամանդը ===
{{հիմնական|Սիդ Բարրեթ}}
Ձայնագրման ամենահիշարժան պահը տեղի ունեցավ [[1975]] թվականի [[հունիսի 5]]-ին, երբ անսպասելի ստուդիա եկավ Սիդ Բարրեթը (հենց այդ օրը ծրագրել էին նշել Գիլմորի ամուսնությունը)։ Այդ ժամանակ երաժիշտներն արդեն ավարտել էին ալբոմի աշխատանքները և պատրաստվում էին այդ տարում արդեն երկրորդ անգամ հյուրախաղերի մեկնել ԱՄՆ։ Խումբն աշխատում էր «Shine On» երգի ավարտական տեսքի վրա, երբ ստուդիա մտավ մի գեր, բարձրահասակ տղամարդ, մերկության աստիճան թրաշած գլխով, անգամ ունքերը, ձեռքին բռնած պոլիէթիլենային տոպրակ։ Pink Floyd-ի անդամները արդեն հինգ տարի է չէին տեսել Սիդ Բարրեթին, իսկ նրա արտաքինն այնքան էր փոխվել, որ ոչ ոք նրան չճանաչեց։ Ուոթերսը այցելուի վրա ոչ մի ուշադրություն չդարձրեց, Ռայթը մտածեց, որ այդ մարդն Ուոթերսի ընկերն է, բայց որոշ ժամանակ անց հասկացավ, որ իր առջև Բարրեթն է։ [[Գիլմոր Դեյվիդ|
=== Գործիքներ ===
Այնպես, ինչպես [[The Dark Side of the Moon (ալբոմ)|The Dark Side of the Moon]] ալբոմում, երաժիշտները գլխավոր առմամբ հաճախ փոխում էին տարբեր սինթեզատորներ (օրինակ, EMS VCS 3 «Welcome to the Machine» երգում), պահպանելով [[Գիլմոր Դեյվիդ|
== Երգերի ցանկը ==
{{external media|video1=[http://rutube.ru/tracks/1446862.html Видеоклип песни ''Welcome to the Machine'']}}
{{tracklist
|