«Մեռած հոգիներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

1842 թվականի մարտի 9-ին գիրքը ընդունվեց Ալեքսանդր Նիկիտենկոյի շնորհիվ, սակայն փոփոխված անվանումով: Նախքան տպագրվելը գրաքննչական կոմիտեյում, ձեռագիրը սկսեցին հավաքել Մոսկովյան համալսարանի տպագրատանը: Գոգոլը ինքն է ձևավորել վեպի շապիկը, գրել է փոքր տառերով «Չիչիկովի արկածները կամ» խոշոր տառերով «Մեռած հոգիներ»: 1842 թվականի մայիսին լույս է տեսնում Գոգոլի գիրքը «Չիչիկովի արակածները կամ Մեռած հոգիներ» խորագրով: [[ԽՍՀՄ]]-ում և ներկա [[Ռուսաստան]]ում «Չիչիկովի արկածները» վերնագիրը չի օգտագործվում:

Երկրորդ հատորի վրա Գոգոլը սկսեց աշխատել ենթադրաբար [[1840]] թվականին: Հետագայում աշխատանքը շարունակում է [[Գերմանիա]]յում, [[Ֆրանսիա]]յում և, գլխավորապես, [[Իտալիա]]յում: 1843 թվականի նոյեմբերին ավարտում է «Մեռած հոգիների» շարունակության առաջին տարբերակը: 1845 թվականի հուլիսի վերջին այրում է երկրորդ հատորի երկրորդ տարբերակը: Գոյություն ունեն շատ վարկածներ երկրորդ հատորի վերաբերյալ<ref>Хьетсо Г. Что случилось со вторым томом «Мёртвых душ»? // Вопросы литературы. — 1990. — № 7. — С.128-139</ref>.

== Սյուժե և գործող անձինք ==

'''Առաջին հատոր'''

 

'''Չիչիկովը և նրա ծառաները'''

'''N քաղաքի բնակիչները'''

'''Երկրորդ հատոր'''

 

 

== Գրականություն ==

* ''[[Անդրեյ Սինյավսկի]]'' В тени Гоголя // Собр. соч. в 2 т., Т. 2. — {{М.}}, 1992. — 655 с. — С. 3—336.

== Արտաքին հղումներ ==