«Համացանցային խարդախություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ինտերնետային խարդախությունը ( նաև '''''Նիգերիական նամակներ''''', '''''«խարդախություն 4-1-9»''''',''' ''«Նիգերիական խարդախություն»'', ''«Աֆրիկյան նամակներ»''''') խաբեության տարածված ձև է, որի ծագումը կապված է [[Նիգերիա]]յի հետ, իսկ 419 անվանումը՝ Նիգերիայի քրեական օրենսգրքում այդ խաբեությունը պատժող օրենքի հետ։

 

Փոստային խարդախությունը հայտնի է դեռևս 16-րդ դարից, բայց իսկական մասսայականություն է ձեռք բերում ֆաքսի և [[ինտերնետ]]ի հայտնվելուց հետո, 1980-ական թթ.։ Հիմնականում նիգերիական բանդաները հարյուր հազարավոր նամակներ են ուղարկում պոտենցիալ զոհերին ֆաքսով և էլեկտրոնային փոստով։ Անգլերեն նամակներում, որպես կանոն, թույլ են տրվում քերականական սխալներ։ Նամակներում խոստացվում են հսկայական գումարներ, օրինակ, պնդելով, որ տվյալ մարդը (պոտենցիալ զոհը) աֆրիկյան որևէ երկրում հսկայական ժառանգություն է ստացել։ Ձեռք բերելով զոհի վստահությունը, հետագայում, իբր թղթերի ձևակերպման փաստաբանական ծառայությունների համար պահանջվում է գումար։<ref>Աֆրիկյան պորտալի հաշվետվություն [http://www.africamasterweb.com/AdSense/Nigeria419VictimGets8yrsConsul.html www.africamasterweb.com]</ref> [[2002]] թվականին Միացյալ Նահանգների գաղտնի ծառայությունների տվյալներով այսպիսի խարդախությունների տարեկան եկամուտը կազմում է մի քանի հարյուր միլիոն դոլար։<ref>http://web.archive.org/web/20020802151417/http://www.secretservice.gov/alert419.shtm}}</ref>