«Սիմեոն Ապարանցի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
+{{Տեղեկաքարտ Անձ}} oգտվելով ԱՎԲ |
|||
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Անձ}}
'''Սիմեոն Ապարանցի'''
Անանիա Նախավկայեցու և Կիրակոս Այրարատեցոu խնդրանքով չափածոյի է վերածել մի պատմագիրք, որն իր միջավայրում հայտնի է եղել «Վիպասանութիւն Ղագարու Փարպեցւոյ» անվամբ, բայց իրականում բովանդակում էր [[Ղազար Փարպեցի|Ղազար Փարպեցու]] և [[Սեբեոս]]ի երկերը։ Բանաստեղծն իր առաշ նպատակ է դրել շարադրել Պահլավունի և Մամիկոնյան տոհմերի պատմությունը։ Քանի որ ձեռագրի բովանդակությունը հնարավորություն չէր ընձեռում այդ պատմությունը լիովին ներկայացնել, ուստի նա ստիպված դիմում է նաև ուրիշ աղբյուրների և գրում է (1590 թ.) Վիպասանությունը, որ հետագայում տպագրվել է Վաղարշապատում, մի գրչագիր օրինակի հիման վրա։ Պահլավունի տոհմի պատմությունը շարադրելու համար, Ապարանքին նյութ է քաղել զանազան աղբյուրներից, որոնցից ամենահիմնականը [[Մովսես Խորենացի|Մովսես Խորենացու]] «[[Հայոց պատմություն (Մովսես Խորենացի)|Հայոց պատմությունն]]» է։
Գեղարվեստական տեսանկյունից առավել ուշագրավ են Ս. Ապարանեցու ողբերը, որոնք օժտված են քնարական անմիջականությամբ, հագեցած ժանրին բնորոշ դիմառնության, երկխոսության, հռետորական դիմումի, հանդիպադրության, պատկերավորման ու արտահայտչական այլ միջոցներով։
Այդ գործերը գրված են հայ դասական ողբերի նմանությամբ, հատկապես՝ առկա է Ներսես Շնորհալու «[[Ողբ Եդեսիո|Ողբ Եդեսիոյ]]» երկի ազդեցությունը։ Փայլատակում են լավատեսության և հույսի տողեր, որոնք նորամուծություն են հայ դասական ողբի ժանրում։
== Արտաքին հղումներ ==
|