«Մարիա-Լուիզա Ավստրիացի»–ի խմբագրումների տարբերություն

1809 թվականին պատերազմից հետո Նապոլեոնն ամուսնալուծվելով  [[Ժոզեֆին դը Բոհարնե]]ից, որպես կին ընտրեց Մարիա-Լուիզային և 1810 թվականի ապրիլի 1-ին [[Փարիզ]]ում կարդինալ [[Ֆոշեի]] կողմից նրանք պսակադրվեցին։ Ավստրիական դեսպան [[Շվարցենբերգ]]ի մոտ տեղի ունեցող ամուսնության   տոնախմբություններն ավարտվեցին մեծ հրդեհով, որին զոհ գնաց նաև Մարիա-Լուիզայի քույրը։  

1812 թվականին Մարիա-Լուիզան ուղեկցում է Բոնապարտին [[Դրեզդեն]]ում տեղի ունեցող համագումարի ժամանակ։ Մինչ կայսրը պատերազմում էր [[Ռուսաստան]]ի դեմ Մարիա-Լուիզան որպես ռեգենտ մնացել էր Փարիզում, նա ռեգենտությունը պահպանեց նաև 1813-1814 թվականներին։ 1814 թվականին Փարիզի գրացումից հետո կայսրուհին որդու հետ հաստատվեց [[Բլոիս]]ում: Վերջիններս Նապոլեոն Բոնապարտի գահից հրաժարվելուց հետո տեղափոխվեցին [[Շյոնբրուն]]: Պատմաբան [[Անդրե Կաստելո]]յի  «Նապոլեոնի որդին» գրքի համաձայն մայրը Նապոլեոնից բաժանվելուց հետո ավելի քիչ ուշադրություն էր դարձնում որդուն` նրա մեջ տեսնելով հորը։ Հետագա շրջանում մոր և որդու միջև կապը պահպանվում էր միայն Պարմայից Վիեննա ուղարկվող հազվադեպ նամակներով։

Կոմս Նեյպպերգի մահից հետո (1829 թվականի փետրվարի 22) Մարիա-Լուիզան երկրորդ անհավասար ամուսնության արդյունքում դարձավ կոմս [[Շառլ-Ռենե դը Բոմբելեմ]]ի կինը (1834 թվականի փետրվարի 17)։ Մարիա-Լուիզայի կառավարման տարիներին Պարմայում կառուցվեցին կամուրջներ, հիվանդանոցներ և դպրոցներ։ Սկսվեց թատրոնի շինարարությունը, որով քաղաքի բնակիչները հպարտանում են մինչ այժմ։ Մարիա-Լուիզան հանդիսանում է փոքրիկ հերցոգության ամենասիրելի տիրակալը։      

* [https://ru.wikisource.org/wiki/%D0%AD%D0%A1%D0%91%D0%95/%D0%9C%D0%B0%D1%80%D0%B8%D1%8F-%D0%9B%D1%83%D0%B8%D0%B7%D0%B0,_%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%B0_%D0%9D%D0%B0%D0%BF%D0%BE%D0%BB%D0%B5%D0%BE%D0%BD%D0%B0_I Մարիա-Լուիզա` Նապելոնի I կինը], [[:ru:Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона|Բրոկհաուզի և Էֆրոնովի հանրագիտարանային բառարան]]. 86 հատորով (82 հատոր և 4 լրացումներ)  — Սանկտ-Պետերբուրգ, 1890-1907: