«Լևոն Հովհաննիսյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 35.
| Վիքիդարան =
}}
'''Լևոն Անդրեասի Հովհաննիսյան''' ({{comment|փետրվարի 13|Հուլյան տոմարով}} ([[Փետրվարի 25|25]]), [[1885]], [[Թիֆլիս]] - [[մայիսի 11]], [[1970]], [[Երևան]]), հայ թերապևտ, սրտաբան, [[Բժշկության պատմություն|բժշկության պատմության]] մասնագետ։ Բժշկական [[գիտությունների դոկտոր]] ([[1937]]), [[պրոֆեսոր]] ([[1937]]), [[ԳԱԱ|ՀԽՍՀ ԳԱ]] ([[1943]]) և [[ԽՍՀՄ]] ԲԳԱ ([[1944]]) [[ակադեմիկոս]]։, ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ։ [[ԵՊԲՀ]]-ում առաջադեմ ուսանողներին տրվում է նրա անունով անվանական կրթաթոշակ։ Նրա անունով է կոչվում [[Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջան|Երևանի Զեյթուն համայնք]]ում գտնվող [[Սրտաբանության ինստիտուտ|սրտաբանության գիտահետազոտական ինստիտուտ]]ը։ Պարգևատրվել է մի շարք շքանշաններով ու մեդալներով։
 
== Կենսագրություն ==
[[Պատկեր:Levon Hovhannisyan's (doctor) plaque.jpg|մինի|Լևոն Հովհաննիսյանի հուշատախտակը Երևանում]]
ԱվարտելԾնվել է [[ԽարկովԹբիլիսի|Թիֆլիսում]]ի։ Ավարտել է [[Խարկովի ազգային համալսարան|Խարկովի համալսարանի]] բժշկական ֆակուլտետը ([[1909]])։ Մինչև 1912 թվականն աշխատել է Թիֆլիսի Միխայլովսկի հիվանդանոցում։ 1912 թվականին մի խումբ բժիշկների հետ գործուղվել է Ղազախստան՝ համաճարակային հիվանդությունների դեմ պայքարելու համար։ Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին մոբիլիզացվել է գործող բանակ, դեմոբիլիզացվելուց հետո աշխատել որպես թերապևտ, իսկ 1919 թվականիցթվականին եղելնշանակվել է Երևանի քաղաքային 1-ին հիվանդանոցի թերապևտիկական բաժանմունքի, 1923-1967 թվականներին՝ ԵԲԻ ներքին հիվանդությունների պրոպեդևտիկայի ամբիոնի, 1944-1953 թվականներին՝ ՀԽՍՀ ԳԱ բժշկագիտության և կենսաբանության պատմության, 1953-1955 թվականներին՝ բժշկագիտության, 1956-1960 թվականներին՝ սրտաբանության բաժնի վարիչ։
 
Հովհաննիսյանի նախաձեռնությամբ [[Երևան|Երևանում]] հիմնվել է [[Սրտաբանության գիտահետազոտական ինստիտուտ|սրտաբանության և սրտային վիրաբուժության ԳՀԻ]] (1971-ից՝ Լ․ Ա․ Հովհաննիսյանի անվան սրտաբանության ԳՀԻ)։
Տող 46.
 
Լևոն Հովհաննիսյանը [[Խորհրդային Հայաստան|Խորհրդային Հայաստանի]] առաջին հակամալարիական հիմնարկի՝ [[Երևանի տրոպիկական ինստիտուտ]]ի հիմնադիրն է (1923)։ Այդ նույն տարին նրա նախաձեռնությամբ ստեղծվել է մեր հանրապետության անդրանիկ առողջարանը՝ [[Արզնի բալնեոկլիմայական սրտաբանական առողջավայր|Արզնու կարդիոլոգիական սանատորիան]]։
 
Պարգևատրվել է [[Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան|Աշխատանքային կարմիր դրոշի 2 շքանշանով]]։
 
== Աշխատություններ ==
Աշխատանքները վերաբերում են [[Սրտաբանություն|սրտաբանության]], [[Կուրորտաբանություն|կուրորտաբանության]]Հայաստանի կուրորտային ռեսուրսների ուսումնասիրման, [[մալարիա]]յի և [[Վարակիչ հիվանդություններ|վարակիչ հիվանդությունների]] ուսումնասիրության, [[Ներքին հիվանդություններ|ներքին հիվանդությունների]] երկրամասային ախտաբանության, [[Բժշկագիտություն|բժշկագիտության պատմության]], բժշկագիտական տերմինաբանության և այլ հարցերի։ ԱռանձնահատուկՄանրամասն արժեքուսումնասիրել է ներկայացնումտարբեր «Բժշկությաններքին պատմությունըհիվանդությունների Հայաստանում»ժամանակ ստվարածավալմարդու աշխատությունըօրգանիզմում (հ․ընթացող 1-5,ախտաբանական 1946-1947)։ Ռուսերեն էբազմազան թարգմանելերևույթների և հրատարակելնյարդահոգեկան [[Մխիթարաշխարհի Հերացի|Մխիթարմիջև Հերացու]]ստեղծված «Ջերմանցբարդ մխիթարությունը»,մեխանիզմների այլփոխադարձ հեղինակներիկապերի հետհարցերը։ կազմել է «Լատին-ռուս-հայերեն բժշկական բառարանը» ([[1951]])։
 
Առանձնահատուկ արժեք է ներկայացնում «Բժշկության պատմությունը Հայաստանում» ստվարածավալ աշխատությունը (հ․ 1-5, 1946-1947)։ Ռուսերեն է թարգմանել և հրատարակել [[Մխիթար Հերացի|Մխիթար Հերացու]] «Ջերմանց մխիթարությունը», այլ հեղինակների հետ կազմել է «Լատին-ռուս-հայերեն բժշկական բառարանը» ([[1951]])։
 
Պրոֆեսոր Հովհաննիսյանը ակնառու աշխատանք է կատարել Խորհրդային Հայաստանի [[Հանքային ջուր|հանքային բուժիչ ջրերի]] ուսումնասիրության բնագավառում։ Դրա արդյունքն է հանդիսացել «Հայաստանի հանքային ջրերը» մենագրությունը (1936), որը [[ԽՍՀՄ]] հանքային ջրերին ու նրանց բուժիչ հատկություններին նվիրված առաջին լուրջ գիտական աշխատություններից մեկն է։