«Վիլյամ Սոմերսեթ Մոեմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Պատերազմից հետո Մոեմը շարունակում է դրամատուրգի իր հաջողակ կարիերան։ Նրա գրվածքներից հատկապես աչքի են ընկնում «Ստրկություն մարդկային» (1915), «Լուսին և վեցպենսանոց» (1919), «Կարկանդակներ և գարեջուր» (1930), «Թատրոն» (1937), «<nowiki/>[[Սուր ածելիներ]]<nowiki/>» ([[Անգլերեն|անգ]]<nowiki/>լ. ''The Razor’s Edge'')  (1944) վեպերը, «Շրջան» (1921), «Շեպպի» (1933) պիեսները, մի շարք պատմվածքներ և այլն։ 1919 թ. նոր տպավորություններ ստանալու նպատակով Մոեմը մեկնում է Չինաստան, այնուհետև Մալայզիա։ Այս ուղևորությունը պատմվածքների 2 հավաքածուի նյութ է դառնում։ Մոեմը մահացել է 1965 թ. դեկտեմբերի 16-ին, Նիցցայում։ Դեկտեմբերի 22-ին նրա աճյունը թաղվել է Կենտերբերիի Թագավորական դպրոցին կից Մոեմի Գրադարանի պատերի տակ։