«Մուրադ II»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 15.
[[Պատկեր:Murad II and John Hunyadi.jpg|thumb|Մուրադ II-ը և Ջոն Հունյադին]]
Այնուհետև 1421 թվականին Մուրադ II-ը հիմնեց նոր բանակ, որը կոչեց [[Ազեբ]] և արշավեց Բյուզանդական կայսրության դեմ և պաշարեց Կոստանդուպոլիսը: Մինչ Մուրադը փորձում էր նվաճել քաղաքը, Բյուզանդիան որոշ անկախ [[Թուրքական ժողովուրդներ|Թուրքական]] երկրների [[Անատոլիա]]յից սուլթանի կրտսեր եղբայր [[Կուչուկ Մուստաֆա]]յի գլխավորությամբ (ով ընդամենը 13 տարեկան էր) հրահրեց սուլթանի դեմ և նրանք պաշարեցին Բուրսան: Մուրադը ստիպված թողեց Կոնստանդնուպոլիսի պաշարումը և որոշեց ճնշել եղբոր ապստամբությունը: Նա բռնեց Մուստաֆային և մահապատժի ենթարկեց նրան: Անատոլիական երկրները, որոնք նրա դեմ էին դուրս եկել, միացվեցին Օսմանյան կայսրությանը:
Մուրադ II-ը այնուհետև պատերազմ հայտարարեց [[Վենետիկի հանրապետություն|Վենետիկի]], [[Կարամանիդ]] Էմիրաթի, [[Սերբիա]]յի և [[Հունգարիա]]յի դեմ: Կարամանիդները պարտվեցին 1428 թվականին, իսկ Վենետիկը` 1432 թվականին: 1430-ականներին Մուրադը մեծ տարածներ նվաճեց Բալկաններում և կայսրությանը միացրեց Սերբիան 1439 թվականին: 1441 թվականին [[Սրբազան Հռոմեական կայսրություն]]ը և [[Լեհաստան]]ը միացան սերբ-հունգարական դաշնությանը: Մուրադը հաղթեց [[Վառնայի ճակատամարտ]]ում 1444 թվականին:
Մուրադը 1444 թվականին գահը զիջեց իր որդուն` [[Մեհմեդ II]]-ին, սակայն [[Ենիչար]]ների ապստամբությունից հետո<ref>Kafadar, Cemal, ''Between Two Worlds'', University of California Press, 1996, p xix. ISBN 0-520-20600-2</ref> նա նորից բազմեց գահին:
1448 թվականին Մուրադը պարտության մատնեց քրիստոնյա դաշնակիցներին [[Կոսովոյի երկրորդ ճակատամարտ]]ում: Բալկանյան ճակատում հաղթանակի հասնելուց հետո Մուրադը տեղափոխվեց արևելք, պարտության մատնելու [[Լենկ Թեմուր]]ի որդուն` [[Շահ Ռոխ]]ին և [[Կարամանիդ]] ու Չորում-Ամասիա Էմիրատներին: 1450 թվականին Մուրադը [[Ալբանիա]]յում անհաջող պաշարեց Կրուժը և պարտություն կրեց [[Սկանդերբերգ]]ից: 1450-1451 թվականների ձմռանը Մուրադը հիվանդացավ և մահացավ [[Ադրիանապոլիս|Ադրիանապոլսում]: Նրա գահը ժառագեց Մեհմեդ II-ը (1451–81):
| |||