«Մուրադ II»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մուրադի կառավարումը հենց սկզբից անհանգիստ էր: The [[Բյուզանդական կայսրություն|Բյուզանդիայի]] կայսր, [[Մանուել II]]-ը, ճանաչեց <ref>Finkel, C., ''Osman's Dream:The History of the Ottoman Empire'', Osman 2005, pp.43, Basic Books</ref> [[Մուստաֆա Չելեբի]]ին, որպես [[Բայազիդ I]]-ի (1389–1402) ժառանգ և սուլթանության իրական հավակնորդ: Բյուզանդիայի առաջնորդը Մուստաֆայից խոստովանություն էր կորզել, որ գահին տիրանալու դեպքում Բյուզանդիային կանցնեն մեծ թվով քաղաքներ: Մուստաֆան Բյուզանդական նավերով իջևանեց Օսմանյան կայսրության եվրոպական տարածներում և որոշ ժամանակ հաջողություններ ունեցավ: Շատ թուրք զինվորներ միացան նրան և սպանեցին վետերան [[Բեյազիդ փաշա]]յին, ում ուղարկել էր Մուրադը: Մուստաֆան հաղթեց Մուրադի բանակին և հռչակեց իրեն Ադրիանապոլսի տիրակալ: Նա այնուհետև անցավ [[Դարդանելի նեղուց]]ը դեպի Ասիա մեծ բանակով, սակայն երիտասարդ սուլթանը ցույց տվեց որ լավագույնս է տիրապետում ռազմական արվեստին ինչպես իր նախնիները: Մուստաֆան չկարողացավ օգտվել հակառակորդի սխալներից և արդյունքում կորցրեց վստահությունը իր զորքի մոտ, որի մեծ մասը անցավ Մուրադի կողմը: Մուստաֆան ապաստան գտավ [[Գալիպոլի]] քաղաքում, սակայն սուլթանը [[Գենոա]]ցի հրամանատար Ադորնոյի օգնությամբ գրավեց քաղաքը և սպանեց Մուստաֆային: Այս հակամարտությունը օսմանցիները որպես զենք օգտագործեցին Բյուզանդիայի դեմ, որի արդյունքում թշնամությունը երկու կայսրությունների միջև աճեց:

 

 

 

{{Օսմանյան կայսրության սուլթաններ}}

{{Արտաքին հղումներ}}