«Օպորտունիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Օպորտունիզմ''' (ֆրանսերեն opportunisme, լատիներեն opportunus – հարմար, օգտավետ) բանվորական շարժման մեջ, բանվորական շարժումը բուրժուազիային ձեռնտու ուղիով մղող, բանվոր դասակարգի իրական շահերին հակասող տեսություն և պրակտիկ գործունեություն։ Երևան է եկել [[19-րդ դար]]ի 2-րդ կեսին՝ բանվոր դասակարգի հեղափոխական շարժման զարգացմանը զուգընթաց։ Սկզբնապես նրա գաղափարական հիմքն են եղել նախամարքսյան սոցիալիզմի տարբեր ձևերը, իսկ տակտիկան փոխ է առնվել լիբերալ ռեֆորմիստներից, ինչպես նաև զանազան անարխիստական խմբերից։ 1-ին և 2-րդ ինտերնացիոնալների գործունեության շրջանում Կ․ [[Մարքս]]ը և [[ Ֆ. ․ էնգելս]]ը մի կողմից քննադատել են [[ Ֆ. ․ Լասալ]]ին, [[է․ Բեռնշտայն]]ին, Կ․ Շրամին օպորտունիստական ըմբռնումների և տակտիկական կողմնորոշումների, բուրժուազիային ուղղակի անձնատուր լինելու, մյուս կողմից՝ [[Մ. Ա. Բակունին]]ին, Օ․ Բլանկիին՝ բանվորական շարժումը արկածախնդրական ուղի մղելու համար։