«Պողպատե ալքիմիկոս»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ oգտվելով ԱՎԲ |
չ փոխարինվեց: ` → ՝ (12) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 39.
«Պողպատե ալքիմիկոս»-ի աշխարհը կատարվել է [[20-րդ դար]]ի սկզբի անտուրաժով։ [[Անիմե]]ում և [[մանգա]]յում կան [[ավտոմեքենա]]ներ, [[գնացք]]ներ, [[ռադիոտեխնիկա]], [[հեռախոսային կապ]], [[տանկ]]եր, բայց բացակայում է [[ավիացիա]]ն, սակայն զարգացած է մեխանիկական պրոտեզ-ավտոզրահների տեխնոլոգիան, և սրա հետ միասին որպես գիտություն տարածված է [[ալքիմիա]]ն։
Հիմնական իրադարձությունները սյուժեի կատարվում են Ամեստրիս երկրում, որը փաստացի գտնվում է մարտական դրության մեջ։ Երեք կողմից նրան շրջապատում են թշնամի [[կայսրություն]]ներ, որոնց հետ Ամեստրիսը գտնվում է պատերազմի մեջ։ Եվ միայն արևելյան մասում երկրի գտնվում է [[անապատ]], որը ապահով առանձնացնում է երկիրը Սին կայսրության հետ։ Արևելյան անապատի մեջ գտնվում են Քսերկս քաղաքի հանքերը, որտեղ շատ դարեր առաջ առաջացել է ալքիմիան։ Ամեստրիսի հյուսիսային մասում գտնվում են Բրիգս լեռները և համանուն ամրոցը, որը գտնվում է թշնամի Դրահմա կայսրության և երկրի սահմանին։ Երկրում ներքին իրավիճակը ստաբիլ չէ, հատկապես հարավում, որտեղ անիմեի և մանգայի գործողություններից 5 տարի առաջ մեծ ջանքերի գործադրումով միայն ստացվեց ճնշել Իշվարի բնակիչների արյունալի ապստամբությունը։ Դրանից հետո երկիրը ուժեղ միլիտարացված է իսկ երկրի կառավարությունը հիշեցնում է ամբողջատիրությունը։ Իրական կառավարությունը երկրի բանակի ձեռքերում է։ Բանակի գլուխ կանգնած է ֆյուրերը, ով նաև երկրի ղեկավարն է։ Երկիրը բաժանված է 5 օկրուգների, Կենտրոնական, Արևելյան, Հյուսիսային, Արևմտյան և Հարավային, որոնք փաստացի կառավարվում են համապատասխան մարմինների կողմից։ Բանակին են պատկանում շատ կառույցներ, օրինակ, [[Ածուխ|ածխի]] հանքերը, բացի այդ երկիրը ունի առանձին ալքիմիկոսների բաժանմունք։ Պետական ալքիմիկոսներին տարբերում են [[արծաթ]]ե գրպանի ժամերի միջոցով և ունիկալ կոչումների միջոցով։ Մարտիկ ատում են բանակը և հատկապես պետական
=== Ալքիմիա ===
Տող 47.
=== Փիլիսոփայական քարը ===
'''Փիլիսոփայական քար''', լեգենդար նյութ, բազմակի հզորացնող ալիքիմիկոսի ուժը և թույլ է տալիս կատարել փոխարկումներ առանց հետևելու հավասարապես փոխանակման
=== Գամունկուլներ ===
Տող 57.
Էդվարդը դառնում է պետական ալքիմիկոս։ Այս կոչումը Էդվարդին թուլատրում է ահռելի գրականություն, որից նա կարող է իմանալ ինչպես վերդականգնել իր և եղբոր մարմինները, բայց նաև դառնում է «կենդանի զենք» բանակի համար(«բանակի շուն»): Շատ մարդիկ Էդվարդին և Ալֆոնսին այդքան էլ լավ չեն վերաբերվում հենց Էդվարդի կոչման համար։ Մի անգամ Էդվարդը և Ալֆոնսը լսում են փիլիսոփայական քարի մասին, որը ալքիմիկոսին հնարավորություն է տալիս շրջանցել հավասարապես փոխանակման կանոնը։ Հետո հայտնվում է մի սերիական մարդասպան սպի մականունով, ով իշվարիտ է և սպանում է պետական ալքիմիկոսներին Ամեստրիսին պատժելու համար իր երկիրը ոչնչացնելու համար։ Որոնումը շարունակելով նրանք հանդիպում են Մարկո բժշկին, ով պետական ալքիմիկոս է և ստեղծել է փիլիսոփայական քար։ Մարկո բժիշկը Էդվարդին տալիս է մի քանի հուշումներ փիլիսոփայական քարի համար, որի արդյունքում եղբայրները իմանում են, որ փիլիսոփայական քարի հումքը իրական մարդիկ են։ Էլրիկները գնում են 5-րդ հետազոտական լաբորատորիա, նրանք կարծում էին, որ հենց այդտեղ են ստեղծում փիլիսոփայական քարը, սակայն երկու մարդիկ, ովքեր իրենց անվանում են տռփանք և նախանձ ոչնչացնում են լաբորատորիան, որպեսզի վերացնեն հետքերը։ Դրանից հետո Մայնս Հյուզը, ով աշխատում էր բանակում և Ռոյ Մուստանգի ու Էլրիկ եղբայրների սկսում է իր հետազոտությունը և փորձում է իմանալ ինչով են միմյանց հետ կապված Իշվարի մարտերը, փիլիսոփայական քարը և բանակի պաշտոնյաները, սակայն սպանվում է նախանձի կողմից։
Այդ ժամանակ էլ Էլրիկները գնում եմ Դաբլիս, իրենց նախկին ուսուցչուհու մոտ, ով նրանց սեվերեցրել էր ալքիմիա։ Երբ որ եղբայրները գնում են Դաբլիս, Ալֆոնսին առևանգում է Ժլատությունը և նրա թիմը, որը բաղկացած է մարդ-խիմերաներից, որպեսզի իմանան, թե ինչպես է Էդվարդը Ալֆոնսի հոգին ամրացրել զրահների մեջ և այդպես ունենան անմահություն։ Ժլատությունը Ալֆոնսին պատմում է համմունկուլուսների մասին և ասում է, որ ինքը, տռփանքը, շատակերությունը և նախանձը նրանցից են։ Սակայն գալիս է ֆյուրեր Կինգ Բրեդլին, ով ազատում է Ալֆոնսին և սպանում է հերթով Ժլատության թիմի անդամներին և մահվան եզրին հասցնում Ժլատությանը, իսկ հետո պարզ է դառնում, որ նա նույնպես համունկուլուս է, իսկ Ժլատությանը տանում է համունկուլուսներին ստեղծողի մոտ, ում նրանք անվանում էին Հայր, ով կուլ է տալիս Ժլատությանը։ Էդվարդը ծանոթանում Լին Յաոյի հետ, ով Սին կայսրության արքայազն էր և եկել է Ամեստրիս անմահության գաղտնիքը բացահայտելու համար։ Լինը կարող է զգալ համունկուլուսներին և այդ պատճառով Էդվարդը նրանից օգնություն է խնդրում համունկուլուսների դեմ պայքարի համար։ Մուստանգը սպանում է
Հայտնաբերելով, որ ամեստրիսական ալքիմիան չի աշխատում Հոր դեմ, իսկ Մեյ Չան ալկագեստիան աշխատեց, Էդվարդը և Ալֆոնսը ուղևորվում են
| |||