Գոյություն ունի պոլիֆոնիայի երկու տեսակ`տեսակ՝ կախված այն հանգամանքից, թե պոլիֆոնիկ շարադրանքի կազմում հադես եկող ձայները մեկը մյուսի նկատմամբ ինչպիսի փոխհարաբերության մեջ են գտնվում։ Եթե ձայներից մեկի թեմատիկ նյութը նույնությամբ կամ փոփոխված ձևով կրկնվում է մյուս ձայնում, կոչվում է [[Երաժշտական իմիտացիա|իմիտացիա]] պոլիֆոնիա։ Եթե միաժամանակ հնչող երկու կամ ավելի ձայները ողջ շարադրանքի ընթացքում տարբերվում են մեկը մյուսից, ապա պոլիֆոնիայի այս ձևն անվանում են ոչ իմիտացիոն կամ կոնտրաստային պոլիֆոնիա։ Պոլիֆոնիկ շարադրանքում շատ հաճախ ձայներից մեկը, ստանձնելով գլխավոր դերը, որոշակիորեն առանձնանում է, իսկ մյուս ձայները ուղեկցող նշանակություն են ստանում. սրանք կոչվում են [[կոնտրապունկտային ձայն]]եր։ Պոլիֆոնիկ շարադրանքով են գրվում երաժշտական մի շարք [[Երաժշտական ժանր|ժանր]]եր, ինչպիսիք են`են՝ [[ֆուգա]]ն (պոլիֆոնիկ ամենաբարդ ժանրը), [[ֆուգետտա]]ն, [[ֆուգատո]]ն, [[ինվենցիա]]ն, [[կանոն]]ը և այլն։
