«Ծերացում»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ փոխարինվեց: ն , → ն, oգտվելով ԱՎԲ |
չ փոխարինվեց: ` → ՝ (13) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 21.
== Ծերության փուլեր ==
Տարբեր ժամանակներում ծերության սկզբի համար տրվել են տարբեր սահմանումներ.
Շատ հետազոտողներ կարծում են, որ ծերացումը սկսվում է 60 տարեկանում , և տևում է մինչև մահը ։ Ըստ միջազգային դասակարգման տարբերակվում է ծերացման հետևյալ փուլերը․
* Ավելի վաղ ծերության տարիք - տղամարդկանց
* Բուն ծերացման
* [[Երկարակեցություն]]`90 և ավելի տարեկան։
Տող 32.
* Ուշ հասունություն` 50-75 տարեկան
*
== Անձի տիպերը ծերունական տարիքում ==
Միջինից [[ուշ հասունություն|ուշ հասունության]] անցման ժամանակ անձի կարևորագույն որակներն անփոփոխ են մնում։ Կայունությունը վերաբերվում է անձնավորության այնպիսի բնութագրերին, ինչպես [[նեյրոտիզմ]]ի մակարդակը,
# Կառուցողական տիպ–բնութագրում է հասուն անձնավորության, ով լավ ինտեգրված է, վայելում է կյանքը, ստեղծում է ամուր և սերտ հարաբերություններ։ Նման մարդիկ համբերատարություն|համբերատար են, ճկուն, գիտեն իրենք իրենց հնարավորությունները։ Նրանք շատ լավ հասկանում և գիտակցում են այն փաստը, որ իրենք թոշակառու են, և ի վերջո [[մահ]]անալու են։
Տող 51.
* Ծերացման կառուցողական տիպ։
Վերջին տիպին բնորոշ են ներքին [[հավասարակշռություն]]ը, դրական հուզական տրամադրվածությունը, ինքնաքննադատությունը և [[հանդուրժողականություն]]ը մյուսների հանդեպ։ Լավատեսական դիրքորոշումը կյանքի հանդեպ պահպանվում է մասնագիտական գործունեության ավարտից հետո։ Այս խմբին պատկանող մարդկանց ինքնագնահատականը բարձր է, նրանք ապագայի պլաններ են
== Անձնային փոփոխությունները ծերունական փուլում ==
Ծերության տարիքում սոցիալական և հոգեբանական անկարգավիճակը որոշող գործոնների շարքում կարևոր տեղ է զբաղեցնում ֆիզիկական առողջությունը, ֆիզիկական ակտիվության գործոնը։ Հենց այս գործոններով են մեծ չափով որոշվում ծեր մարդու տեղն [[ընտանիք]]ում և [[հասարակություն|հասարակության]] մեջ։ Ֆիզիկական հնարավորությունների սահմանափակումը, հիվանդագին զգացողություններն ընկալվում են որպես ծերացման սկզբի ազդանշաններ։ Մարդու [[գիտակցություն|գիտակցության]] մեջ ծերությունը առավելապես արտացոլվում է որպես [[ֆիզիոլոգիա]]կան տկարություն, հիվանդագին վիճակ։ Սա ծերության տարիքում կյանքով անբավարարվածության հիմնական պատճառ է։ Դրա հաճախակի հանդիպող հետևանքներից են [[զգացմունքներ]]ի աղքատացումը, կարծրացումը, շրջապատի նկատմամբ հետաքրքրության աստիճանական կորուստը մտերիմների հետ հարաբերությունների փոփոխությունը, ինքնագնահատականի անկումը։ Ծերացման գործընթացի նկատմամբ վերաբերմունքը հոգեկան կյանքի ակտիվ տարրերից է։ Ֆիզիկական և հոգեկան տարիքային փոփոխությունների գիտակցման պահերը, ֆիզիկական տկարության զգացողությունների բնականության ընդունումը ինքնագիտակցության նոր մակարդակ են կազմում։ Դժվարությունների ակտիվ հաղթահարման ռազմավարության պարագայում դրսևորվում է գիտակցված վերաբերմունք սեփական տարիքային փոփոխություններին։ Այս նոր դիրքը մեծամասամբ կախված է կոնկրետ մարդուց։ Դա կարող է հեգնական վերաբերմունք լինել սեփական անձի հանդեպ, հումորային
* Հատուկ կողմնորոշվածություն դեպի ներկան- այս մարդիկ անցյալի որևէ պրոյեկցիա չեն անում, միաժամանակ չկան ապագայում գործնական ակտիվության ծրագրեր։ Ներկան ընդունվում է առանց հերքումների և առանց դրական փոփոխությունների ծրագրերի։
Տող 62.
* Կայուն [[մտավոր աշխատանք]]ը, որն արտացոլում է անցյալի կենսափորձը, նախկին գործունեությունը իմաստավորելու ձգտումը։ Նախկին հաջողությունները գիտելիքների կուտակման մեջ, ձեռքբերումներն ու կոչումները կորցնում են իրենց նախկին կարևորությունը, և քիչ նշանակալի են թվում։ Ընտանեկան և բարեկամական հարաբերությունների կայունությունն ու անկեղծությունը նույնպես քիչ կարևոր են դառնում։ Նյութական արժեքները, որոնք ձեռք են բերվել կյանքի ընթացքում, նույնպես ոչ էական են։
[[Հոգեբանական վիտաուկտը]] ուշ տարիքում ես-ի կայունացման և փոխհատուցող գործոններն են։ Դրանցից են բարձր համարժեք
== Բարեհաջող ծերացում ==
Տող 83.
[[Պատկեր:Old couple on coastline.jpg|մինի|ձախից]]
Գոյություն ունեն ունիվերսալ [[տարիքային փոփոխություններ]], ծերացման պրոցեսը յուրաքանչյուր մարդու համար յուրահատուկ է։ Այն առաջանում է ծերացման պրոցեսների և մյուս ազդեցությունների խաչման արդյունքում, որոնք առաջ են գալիս որպես [[առողջություն|առողջության]], և կենսափորձի վրա ազդող մի շարք գործոններ։ Ըստ Մեչնիկովի մարդու ծերացման և բարեկեցության գործընթացը հնարավոր կլինի երկարացնել միայն ու միայն նորմալ [[հիգիենա]]յին հետևելով, հակառակ դեպքում մարդու կյանքը ավարտվում է վաղ շրջանում։ Հիվանդությունը ամբողջապես կառավարելու հեռանկարները Մեչնիկոֆին հնարավորություն տվեցին ձևավորել իր օպտիմիստական պնդումը, որն էլ ենթադրում էր, որ գիտությունը վերջին հաշվով մեծ ազդեցություն է ունենում մարդու առողջության վրա, և վկայում, որ մարդու կյանքն ավարտվում է վաղ շրջանում միայն ու միայն ոչ օպտիմալ հիգիենան պահպանելու պատճառով։ Ըստ [[Նատա Շոկ]]ի ծերացումը չի հանգեցնում մարդու օրգանիզմի ֆունկցիաների կրճատմանը։ Նման սահմանումը նրան հնարավորություն տվեց տարբերակել ծերացման անատոմիկ գործողությունները էիոլոգիկ հիվանդություններից, որոնցով հաճախ տառապում են մեծահասակները։ Հենց դրանք կարող են առաջացնել ֆունկցիաների կրճատմանը։ Շոկն ասում էր, որ ծերացումն ու հիվանդությունները չեն հանդիսանում հոմանիշներ։ Կան ծերացման և էթոլոգիական հիվանդությունների պրոցեսներ ։ Այս երկուսի միջև հարաբերությունները չեն հանդիսանում անխուսափելի իրողություններ ։ Ծերացումը հանդիսանում է դինամիկ հավասարակշռություն։ Ծերացման տեմպը տարբերվում է այս կամ այն օրգանիզմի տարբերությունից ելնելով, չնայած, որ դա ամբողջական օրգանիզմ է, որը զարգանում է, իսկ վերջում էլ մահանում է։ Մեչնիկովը ենթադրում էր, որ եթե ծերացման կործանիչ գործընթացները մարդու օրգանիզմում կարելի լինի կառավարել, ապա ուշադրության կենտրոնում կգտնվի [[ինտելեկտ]]ի պահպանության ու հասարակության կողմից առավել օգտակար ծառայությունների ընդլայնման [[ունակություն]]ը, միայն այդ դեպքում հնարավոր կլինի ապրել նորմալ կյանքով, և սպասել մինչև բնական մահը վրա հասնի։ Ըստ [[Բարկեր]]ի հիվանդները պետք է տեղեկացված լինեն իրենց բոլոր հիվանդությունների մասին, որպեսզի հետագա տարիներին հասարակության համար շարունակեն մնալ օգտակար գործոն, ինչպես նաև ֆինանսական հարաբերություններում կարևոր տեղ զբաղեցնեն։ Բարկերը առանձնացրել է նաև բժիշկների վերաբերմունքը,
== Աղբյուրներ ==
|