«Երևանի թեթև արդյունաբերության պետական քոլեջ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Երևանի թեթև արդյունաբերության պետական քոլեջը''' (նախկինում`նախկինում՝ տեխնիկում) ստեղծվել է 1929 թ. [[Գյումրի|Լենինականում]]` տեղի տեքստիլ ֆաբրիկայի համար կադրեր պատրաստելու նպատակով (Լենինականի տեքստիլ տեխնիկում): Առաջին շրջանավարտները` թվով 12 հոգի, տվել է 1932 թվականին։

Նախորդ դարի քառասունական թվականներին Երևանում մեկը մյուսի հետևից կառուցվում են նոր ձեռնարկություններ`ձեռնարկություններ՝ նուրբ բրդյա գործվածքների, մահուդի կոմբինատները, կարի, կոշիկի, տրիկոտաժի արտադրության գծով ֆաբրիկաներ։ Լենինականի տեքստիլ տեխնիկումը տեղափոխվում է Երևան`Երևան՝ տեղավորվելով նուրբ բրդյա գործվածքների կոմբինատի տարածքում այդ նպատակի համար կառուցված շենքում։

Տեխնիկումը վերանվանվում է սկզբում`սկզբում՝ ''կարի և կոշիկի արտադրության'', այնուհետև ''Երևանի թեթև արդյունաբերության տեխնիկումի''։

1951 թ. տեխնիկումը տեղափոխվում է Գլինկայի 2 հասցեում գտնվող ներկայիս ուսումնական շենք։ Աստիճանաբար բացվում են նոր մասնագիտություններ։ Տեխնիկումն այն եզակի ուսումնական հաստատություններից էր, որը կարողացավ պահպանել ոչ միայն իր գոյությունը, այլև պրոֆիլը։ Իր գոյության ընթացքում տեխնիկումը տվել է մոտ 17 հազար շրջանավարտ։ Նրանցից շատերը հետագայում զբաղեցրել են բարձր պաշտոններ. Ռաֆիկ Շահբազյանը`Շահբազյանը՝ ՀՍՍՀ մթերումների մինիստր, Գագիկ Պողոսյանը`Պողոսյանը՝ ՀՀ եկամուտների նախարար, թեթև արդյունաբերության ֆաբրիկաների և միավորումների դիրեկտորներ, գլխավոր դիրեկտորներ։

Քոլեջը 84 տարիների ընթացքում կադրեր է պատրաստել 22 մասնագիտությունների գծով`գծով՝ պրակտիկորեն բավարարելով Հայաստանի Հանրապետության արդյունաբերական ձեռնարկությունների պահանջարկը։

Ընդունելությունը իրականացվում է ինչպես հիմնական կրթությամբ (9-ամյա), այնպես էլ`էլ՝ լրիվ (12-ամյա)։

Քոլեջում ուսուցումը տարվում է հետևյալ մասնագիտություններով`մասնագիտություններով՝