«Ուղղական հոլով»–ի խմբագրումների տարբերություն

# անվանական անդեմ նախադասության գլխավոր անդամ՝ ''Էջմիածին։'' ''Միրգ'' ու ''փոշի''։ Անխիղճ ''արև''։

# [[կոչական]]՝<br />- ''Խջեզարե՛'', սարը սեր է, էլ չե՞ս ուզում իջնել ցած...<br />- ''Սիամանթո՛'', սերն է սարը, մեռնենք սարը քո տիրած...

# փոխակերպված [[ենթակա]]՝ Դեռ ''Գրիգորը'' չեկած՝ բոլորը հուզվել էին<ref>Գ. Խաչատրյան, Հայոց լեզվի ոլորաններում, Վանաձոր, 1994, էջ 31:</ref>։

 

Ուղղական հոլովով են ներկայացվում բառարանային միավորները (բացառություն է ''հագի'' բառը, որը չունի ուղղական հոլով)։

Ուղղական հոլովը կարող է որոշիչ հոդ ստանալ։ Հոգնակի ուղղականի հոդառությունը եզակիի համեմատությամբ որոշ սահմանափակումներ ունի. ''իկ'', ''այք'', ''ինք'', ''անք'', ''ենք'', ''ոնք'' մասնիկներով հոգնակիները որոշիչ հոդ չեն ստանում, ինչը չի կարելի ասել ''եր'', ''ներ'' մասնիկներով ձևավորված հոգնակիների մասին։

== Ծանոթագրություններ ==

{{ծանցանկ}}