«Ճանապարհորդություն ի Մեծն Հայաստան»–ի խմբագրումների տարբերություն

|անուն = ՃանապարհորդութիւնՃանապարհորդություն ի Մեծն Հայաստան

«'''ՃանապարհորդութիւնՃանապարհորդություն ի Մեծն Հայաստան'''», [[Սարգիս Ջալալյան|Սարգիս արք. Ջալալյանցի]] [[Ուղեգրություն|ուղեգրության]] ժանրին պատկանող երկն արժեքավոր և հարուստ նյութեր է պարունակում հայկական վանքերի պատմության, տեղադրության, ինչպես նաև հայ ազգագրության վերաբերյալ։

[[Սարգիս Ջալալյան|Սարգիս արք. Ջալալյանցի]] «ՃանապարհորդութիւնՃանապարհորդություն ի Մեծն Հայաստան» ուղեգրությունը բաղկացած է երկու մասից։ Առաջի մասը հրատարակվել է [[1842]] թվականին [[Թիֆլիս]]ում<ref>'''Սարգիս վրդ. Ջալալեանց''', ՃանապարհորդութիւնՃանապարհորդություն ի Մեծն Հայաստան, Մաս Ա, Տփղիս, 1842։</ref>, իսկ երկրորդ մասը՝ [[1858]] թվականին<ref>'''Սարգիս արք. Ջալալեանց''', ՃանապարհորդութիւնՃանապարհորդություն ի Մեծն Հայաստան, Մաս Բ, Տփղիս, 1858։</ref>։

Դա պայմանավորված է նաև նրանով, որ 20-րդ դարասկզբից [[Թուրքիա]]յի կողմից վարվող հայկական ճարտարապետական հուշարձանների հետևողական ոչնչացման քաղաքականության հետևանքով՝ բազմաթիվ հայկական վանքերից և եկեղեցիներից անգամ հետք չի մնացել, և միայն «ՃանապարհորդութիւնՃանապարհորդություն ի Մեծն Հայաստան» ուղեգրության շնորհիվ է, որ կարելի է հայկական ոչնչացված որոշ վանքերի տեղագրության, պատմության, նրանց շուրջ հյուսված ժողովրդական ավանդությունների վերաբերյալ տեղեկություններ ստանալ։{{քաղվածք|Տեր Սարգիս արքեպիսկոպոս Ջալալյանցի «ՃանապարհորդութիւնՃանապարհորդություն ի Մեծն Հայաստան» երկհատոր ուղեգրությունը, բացի ի Մեծն Հայաստան ճանապարհորդություն լինելուց, նաև ճանապարհորդություն է հայ մարդու հոգու ու մտքի ներքին աշխարհով և այս առումով այն երկու ուղղվածություն ունի, մեկը` խորագրային, որ ընթերցողի ուղևորությունն է Երկիր Հայրենիով, և մյուսը` Հայաստան երկրի ուղևորությունն է հայ մարդու հոգու լեռնաշխարհով։| Սամվել Գրիգորյան <ref>'''Սարգիս արք. Ջալալյանց''', Ճանապարհորդություն ի Մեծն Հայաստան, Երևան, 2016, էջ 19։</ref>}}: