«Դեմոսթենես»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ փոխարինվեց: 8թ → 8 թ (2) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 2.
'''Դեմոսթենես'''<ref name="ՏՈՒՏ">{{ՏՈՒՏ|section=II.A.3|page=59}}</ref> (մ.թ.ա..384–322 թթ.), [[Աթենք]]ի և [[Հին Հունաստան]]ի նշանավոր հռետոր, աթենական պետական գործիչ։ Հետևողականորեն հանդես էր գալիս Հունաստանի քաղաք-պետությունների նկատմամբ հզորացող [[Մակեդոնիա]]յի գերիշխանության հաստատման դեմ։ Իր մի շարք ճառերում քննադատել է Մակեդոնիայի թագավոր [[Փիլիպոս II Մակեդոնացի|Փիլիպոս II]] նվաճողական քաղաքականությունը, դատափետել Աթենքի ներսում մակեդոնամետ հոսանքի գործիչներին, նպաստել Մակեդոնիայի դեմ հունական քաղաքների համախմբմանը և միասնական ճակատով հանդես գալուն։
 
Մ.թ.ա 338թ338 թ. մակեդոնական զորքերը ջախջախում են Աթենքի և նրա դաշնակիցների մասնական ուժերը Քերոնեայի մոտ տեղի ունեցած ճակատամարտում, ինչի հետևանքով Հունաստանն անցնում է Մակեդոնիայի փաստացի գերիշխանության տակ։ Փիլիպոսի որդին [[Ալեքսանդր Մակեդոնացի]]ն իր ուշադրությունը կենտրոնացնում է [[Աքեմենյան Պարսկաստան]]ի նվաճման վրա, ինչը թույլ է տալիս Դեմոսթենեսին մնալ Աթենքում և շարունակել իր հակամակեդոնական գործունեությունը։
 
Ալեքսանդր Մակեդոնացու մահից հետո Աթենքը նորից ընդվզում է, սակայն մ.թ.ա. 322թ322 թ. Կրանոնի մոտ տեղի ունեցած ճակատամարտում հակամակեդոնական կոալիցիայի զորքերը ջավջախվում են մակեդոնական զորավար [[Անտիպատրոս]]ի կողմից, որը պահանջում է Աթենքից իրեն փոխանցել դիմադրության առաջնորդներին, այդ թվում նաև Դեմոսթենեսին։ Հռետորը սկզբում փախնում է քաղաքից, բայց տեսնելով Անտիպատրոսի կողմից իրեն հետապնդման համար ուղարկված մարդկանց ինքնասպան է լինում։
 
Դեմոսթենեսի անվան տակ մեզ է հասել 61 քաղաքական և դատական ճառ, որոնցից առավել նշանավորներն են՝ Երեք օլիմփոսյան ճառերը, Փիլիպոս արքայի դեմ ուղղված երեք ճառերը, «Պսակի մասին» ճառը։ Ճառերը արտահայտիչ են, գրված են պարզ լեզվով, ձևը ենթարկվում է բովանդակությանը, փաստարկները տրամաբանված են, զգացմունքները հուժկու։ [[Կիկերոն]]ն ու [[Քվինտիլիանոս]]ը ճանաչում էին նրան որպես առաջին և մեծագույն հույն հռետոր։ Դեմոսթենեսի ճառերը մեծ ժողովրդականություն էին վայելում [[Բյուզանդիա]]յում, [[Վերածննդի դարաշրջան]]ում և Նոր ժամանակների [[Եվրոպա]]յում, դրանց ոճը նմանակում էին Բոսյուեն, Ֆենելոնը, Մոնտեսքյոն և Միրաբոն։