'''Ումբերեն''', [[Ումբրեր|ումբրեր]]ի լեզուն։ Մոտիկ բարբառներ վոլերի լեզվի և օսկերենի հետ ումբերեն կազմում է [[հնդեվրոպական լեզվաընտանիք]]ի իտալական ճյուղի օսկումբրական խումբը՝ հակադրվելով լատինաֆալիսկյանին։ Խոսվել է Ումբրիայի տարածքում։ Ներկայանում է կարճ արձանագրություններով (ավելի քան տասը) և Իգուվիում (այժմ՝ Գուբբիո) քաղաքում հայտնաբերված յոթ [[Բրոնզ|բրոնզ]]ե սալիկներով, որոնք [[Իտալիա]]յի տարածքում ամենից ընդարձակ լեզվական հուշարձաններն են (մոտ 5000 [[բառ]], մ․ թ․ ա․ [[4-րդ դար|4]]-[[1-ին դար|1]] դդ․), բացառությամբ լատինականների և էարուսկյանների։ 1-4-րդ սալիկները և 5-րդ սալիկի մի մասը գրված է էտրուսկյանից սերած այբուբենով, մնացածը՝ լատինականով։ Ումբերենի առանձնահատկություններից են՝ հնդեվրոպական երկբարբառների մենաբարբառացումը, ղադասությունը (ռոտացիզմը), վերջնահանգ բաղաձայնների մեծ մասի անկումը, l և nki ածանցներով անցյալ կատարյալի կազմությունը։
