|
== Կյանքը և գործունեությունը ==
ԽԱՆՋՅԱՆԾնվել Աղասիէ Ղևոնդի (30.1.1901 , Վան –9թ. 7.1936, [[ ԹբիլիսՎան]] ի)ում, սովետականսովորել կուսակցականէ ևՎանի պետականկենտրոնական գործիչ: ՍՄԿԿ անդամվարժարանում։ [[1917 ]]-ից : Նախնական կրթությունն ստացելզբաղվել է ծննդավայրում:հեղափոխական Ավարտել է Երևանի թեմական դպրոցը և Էջմիածնի ճեմարանը: Հեղափոխական գործունեությամբ զբաղվել է 1917-ից:գործունեությամբ։ 1917-ի ապրիլին Ղ. Ղուկասյանի հետ կազմակերպել է Երևանի երիտասարդ մարքսիստ–ինտերնացիոնալիստների միությունը: 1919-ի ապրիլին Ղ. Ղուկասյանի և Ա. Բուդաղյանի հետ հիմնադրել է Հայաստանի երիտասարդ կոմունիստների «Սպարտակ» կազմակերպությունը, իսկ նույն թվականի մայիսին նրանց ջանքերով [[լույս]] է տեսել «Սպարտակ» ընդհատակյա թերթը: 1919-ի օգոստոսին ձերբակալվել է: Հեռակա կարգով ընտրվել է (1919-ի սեպտեմբեր) Կոմունիստական երիտասարդական կազմակերպության Անդրկովկասյան բյուրոյի անդամ: [[1920]]-ի հունվարին մասնակցել է Երևանում գումարված կուսակցական ընդհատակյա կոնֆերանսին: ՌԿ(բ)Կ կովկասյան բյուրոյի որոշմամբ հաստատվել է ՀԿ(բ)Կ Կենտկոմի անդամ (1920-ի հուլիս): 1920-ի օգոստոսին դաշնակցական կառավարությունը Խ–ինԽանջյանին ձերբակալել է և դատապարտել 10 տարվա բանտաքսորի: Հայաստանում սովետական կարգեր հաստատվելուց հետո ընտրվել է ՀԿ(բ)Կ Երևանի կոմիտեի քարտուղար (1920-ի ղեկտեմբեր –1921-ի փետրվար), [[1921]]-ին գործուղվել է Մոսկվա՝ Սվերդլովի անվ. կոմունիստական համալսարանում ուսանելու: [[1922–28]]-ին կուսակցական ղեկավար աշխատանք է կատարել Լենինգրադում: 1928-ի օգոստոսին ՀամԿ(բ)Կ Կենտկոմի որոշմամբ Խ.Խանջյանը ուղարկվել է Հայաստան, որտեղ ընտրվեւընտրվել է ՀԿ(բ)Կ Կենտկհմի երկրորդ, իսկ [[1930]]-ի մայիսից՝ առաջին քարտուղար: Ընտրվել է Անդրերկրկոմի բյուրոյի, Անդրֆեդերացիայի, ՍՍՀՄ, [[ՀՍՍՀ]] Կենտգործկոմների և ՍՄԿԿ Կենտրոնական վերստուգիչ հանձնաժողովի անդամ: Եղել է [[ՍՄԿԿ]] XV, XVI, XVII համագումարների պատգամավոր: Խ. մեծ ջանքեր է ներդրել ՀՍՍՀ ժող. տնտեսության զարգացման առաջին և երկրորդ հնգամյակների ծրագրերն իրականացնելու, կուլտուրական հեղափոխության հաղթանակն ապահովելու և ժող. կրթության գործը կազմակերպելու ուղղությամբ: Նա առանձին ուշադրություն է նվիրել հայրենադարձության կազմակերպմանը, ինչպես նաև սփյուռքահայու–թյանսփյուռքահայության առաջադեմ ուժերի և Սովետական Հայաստանի կապերի ամրապնդմանը: Պարգևատրվել է [[Լենինի շքանշան]]ով ([[1935]]) : Երկ, Հոդվածներ և ճառեր, Ե., 1963<ref>Հայկական Սովետական Հանրագիտարան, Երևան, 1979թ հատոր 5</ref>: ▼Ծնվել է 1901 թ. [[Վան]]ում, սովորել է Վանի կենտրոնական վարժանարում։ [[1917]]-ից զբաղվել է հեղափոխական գործունեությամբ։ [[Հայաստան]]ում խորհրդային կարգեր հաստատվելուց հետո անցել կուսակցական ղեկավար աշխատանքի [[Երևան]]ում, [[1928]]-ին Կենտկոմի որոշմամբ Խանջյանը ուղարկվել է Հայաստան, իսկ [[1930]]-ից ընտրվել Հայաստանի ԿԿ կենտկոմի առաջին քարտուղար։ Խանջյանը հատուկ ուշադրություն է նվիրել հայրենադարձության կազմակերպմանը, ինչպես նաև սփյուռքահայության առաջադեմ ուժերի և Սովետական Հայաստանի միջև կապերի ամրապնդմանը <ref>http://www.menqhayenq.am/am/candidates/77/</ref>։
[[Պատկեր:Aghasi Khanjyan's plaque.JPG|մինի]]
▲ԽԱՆՋՅԱՆ Աղասի Ղևոնդի (30.1.1901, Վան –9.7.1936, [[Թբիլիս]]ի), սովետական կուսակցական և պետական գործիչ: ՍՄԿԿ անդամ 1917-ից: Նախնական կրթությունն ստացել է ծննդավայրում: Ավարտել է Երևանի թեմական դպրոցը և Էջմիածնի ճեմարանը: Հեղափոխական գործունեությամբ զբաղվել է 1917-ից: 1917-ի ապրիլին Ղ. Ղուկասյանի հետ կազմակերպել է Երևանի երիտասարդ մարքսիստ–ինտերնացիոնալիստների միությունը: 1919-ի ապրիլին Ղ. Ղուկասյանի և Ա. Բուդաղյանի հետ հիմնադրել է Հայաստանի երիտասարդ կոմունիստների «Սպարտակ» կազմակերպությունը, իսկ նույն թվականի մայիսին նրանց ջանքերով [[լույս]] է տեսել «Սպարտակ» ընդհատակյա թերթը: 1919-ի օգոստոսին ձերբակալվել է: Հեռակա կարգով ընտրվել է (1919-ի սեպտեմբեր) Կոմունիստական երիտասարդական կազմակերպության Անդրկովկասյան բյուրոյի անդամ: [[1920]]-ի հունվարին մասնակցել է Երևանում գումարված կուսակցական ընդհատակյա կոնֆերանսին: ՌԿ(բ)Կ կովկասյան բյուրոյի որոշմամբ հաստատվել է ՀԿ(բ)Կ Կենտկոմի անդամ (1920-ի հուլիս): 1920-ի օգոստոսին դաշնակցական կառավարությունը Խ–ին ձերբակալել է և դատապարտել 10 տարվա բանտաքսորի: Հայաստանում սովետական կարգեր հաստատվելուց հետո ընտրվել է ՀԿ(բ)Կ Երևանի կոմիտեի քարտուղար (1920-ի ղեկտեմբեր –1921-ի փետրվար), [[1921]]-ին գործուղվել է Մոսկվա՝ Սվերդլովի անվ. կոմունիստական համալսարանում ուսանելու: [[1922–28]]-ին կուսակցական ղեկավար աշխատանք է կատարել Լենինգրադում: 1928-ի օգոստոսին ՀամԿ(բ)Կ Կենտկոմի որոշմամբ Խ. ուղարկվել է Հայաստան, որտեղ ընտրվեւ է ՀԿ(բ)Կ Կենտկհմի երկրորդ, իսկ [[1930]]-ի մայիսից՝ առաջին քարտուղար: Ընտրվել է Անդրերկրկոմի բյուրոյի, Անդրֆեդերացիայի, ՍՍՀՄ, [[ՀՍՍՀ]] Կենտգործկոմների և ՍՄԿԿ Կենտրոնական վերստուգիչ հանձնաժողովի անդամ: Եղել է [[ՍՄԿԿ]] XV, XVI, XVII համագումարների պատգամավոր: Խ. մեծ ջանքեր է ներդրել ՀՍՍՀ ժող. տնտեսության զարգացման առաջին և երկրորդ հնգամյակների ծրագրերն իրականացնելու, կուլտուրական հեղափոխության հաղթանակն ապահովելու և ժող. կրթության գործը կազմակերպելու ուղղությամբ: Նա առանձին ուշադրություն է նվիրել հայրենադարձության կազմակերպմանը, ինչպես նաև սփյուռքահայու–թյան առաջադեմ ուժերի և Սովետական Հայաստանի կապերի ամրապնդմանը: Պարգևատրվել է [[Լենինի շքանշան]]ով ([[1935]]): Երկ, Հոդվածներ և ճառեր, Ե., 1963<ref>Հայկական Սովետական Հանրագիտարան, Երևան, 1979թ հատոր 5</ref>:
== Մահը ==
|
