«Կենսածառ արևելյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

15 —- 18 մ բարձրությամբ մշտադալար ծառ է, որն ունի ձվաձև կամ բրգաձև սաղարթ: [[Փշատերև]]ները մուգ կանաչ են, մինչև 1,0 մմ երկարությամբ, ռոմբա-ձվաձև։ [[Կոն]]երը մսալի են, սերտաճած թեփուկներով․ մինչև հասունանալը կապտականաչ են, հասունանալիս՝ կարմրադարչնագույն։ Դրանք ունեն կեռիկներ։ Ծառը դանդաղ է աճում, որի շնորհիվ խուզելուց հետո երկար ժամանակ պահպանում է տրված ձևը։ Ստվերատար է և ջերմասեր։ Լավ է դիմանում ինչպես օդային, այնպես էլ հողային [[երաշտ]]ին: Ձողի նկատմամբ պահանջկոտ չէ, սակայն լավ է աճում թեթև, [[կրային միացություններ]]ով հարուստ, ջրաթափանց հողերում: Հայրենիքը [[Հյուսիսային [[Չինաստան]]]]ի լեռներն են: Բազմանում է սերմերով և կտրոններով: Կան այս ծառի բազմաթիվ դեկորատիվ ձևեր, որոնք ավելի դանդաղ են աճում, քան հիմնական տեսակը:

Տարածված է ամենուրեք․ դժվար է պատկերացնել մի բնակավայր, որտեղ կենսածառ աճելիս չլինի: [[Երևան]]ում հանդիպում են մոտ 70 տարեկան ծառեր, որոնք 30—3530-35 տարեկան հասակում նախկին «[[Սարդարի այգի|Սարդարի այգուց]]» տեղափոխվել և տնկվել են [[Շահումյան]]ի անվան բուլվարում: 1965 թվականին այդ ծառերի բարձրությունը անցնում էր 10 — -12 մ-ից, բնի բարձրությունը կազմում էր 2,2 — -3,0, տրամագիծը 25—3025-30 սմ, սաղարթի լայնությունը՝ 4,0X4,5 մ: Ըստ բարձրության տարեկան աճը կազմում էր հազիվ 6 — -10 սմ: Այդ բույսերը ոչնչացվեցին բուլվարի վերակառուցման ընթացքում:

[[Կիրովական]]ում 22 տարեկանում այն հասնում է 4,2 —4-4,5 մ բարձրության, 8,0 —8-8,5 սմ բնի տրամագծով, 2,3X2,5 մ սաղարթի լայնությամբ: Չի ցրտահարվումցրտահարում, ամեն տարի առատ պտղաբերում է:

[[Էկոլոգիական խումբ]]ը X: Մշակության հավանական շրջանները՝ 2—32-3, Յա, 7 —- 10,