«Զուգարանակոնք»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Զուգարանակոնք, '''զուգարաններոմզուգարաններում տեղադրված սանիտաարա-տեխնիկակկան հարմարանք նախատեսված առաջին հերթին մարդու արտաթորանքի հեռացման համար։ Ապահովված է ավտոմատ կամ կիսաավտոմատ հեռացման համակարգով։ Սովորաբար սարքվում է սանիտարական կերամիկայից։ 

* Իսպանական «Unitas» (''<span lang="la">Unitas</span>'' —- միսանություն) ընկերության  անունն էր, որն զբաղվում էր երկրի էլեկտրաֆիկացմամբ, և սկսած 1909 թվականից արտադրել և արտահանել է զուգարանակոնքեր։ Այս վարկածը կա Ուշակովի բառարանում<ref name="test">[http://slovari.yandex.ru/dict/ushakov/article/ushakov/20/us495218.htm Толковый словарь русского языка Ушакова.]</ref>.

Մոտավորապես 1596 թվականին սեր Ջոն Հարինգտոնը Անգլիայի[[Անգլիա]]յի թագուհի Եղսափեթ[[Եղիսաբեթ I]]-ի համար ստեղծել է առաջին ջրթափ բաքով զուգարանակոնքը։  Հարինգտոնը իր գյուտն անավանել էր «Այաքս» և մանրամասն նկարագրել էր այն իր Այաքսի փոխակերպումները» գրքում։ Գրքում նկարագրված էին բոլոր օգտագործված նյութերը և նրանց գները։ Զուգարանակոնքի գինը, այդ ժամանակվա համար, բավականին բարձր էր՝ վեց շիլինգ և ութ պենս, բայց տարածում չի գտել ոչ թե գնի պատճառով, այլ այնպատճառովայն պատճառով, որ Անգլիայի մայրաքաղաքում այդ ժամանակ [[ջրմուղ]] և [[կոյուղի]] չկար։ 

Մի փոքր ուշ լոնդոնցի ժամագործ Ալեքսանդր Քամինգսը նախագծել է ջրային փականը (''<span lang="en">water closet</span>''), որով լուծվեց տհաճ հոտերի հարցը, և [[1775]] թվականին ստացել է այս գյուտի պատենտը։

[[1777]] թվականին Ջոզեֆ ՓրեյզերւՓրեյզեր-ը նախագծել է ջրթափ բաք կափույրով և բռնակով։

[[1778]] թվականին Ջոզեֆ Բրամսը ստեղծել է կափարիչով թուջե զուգարանակոնք, որը արգելում էր տհաճ հոտերի տարածումը բնակարանում։

[[ԱՄՆ]]-ում զուգարանակոնքերի ներդրումը կենցաղ դանդաղ էր ընթանում։ Սիեթլի թանգարանում ցուցադրվում է 1890 թվականին ԱՄՆ-ում առաջին նախագծված զուգարանակոնքը։ Մինչ այդ զուգարանակոնքերը բերում էր <nowiki/>[[Եվրոպա|Եվրոպայից]]յից, նույն իսպանական «Ունիտաս» ընկերությունը և թողարկվում էին լիցենզիոն զուգարանակոնքեր։

[[19-րդ դարիդար]]ի վերջին հախճապակե զուգարանակոնքեր արտադրելու համար [[Ռուսական կայսրություն]]<nowiki/>ը լիցենզիա է գնել և 1912 թվականին թողարկել է 40000 զուգարանակոնք։  

[[1929]] թվականին <nowiki/>[[Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն|ԽԽՍՀՄ]]ՍՀՄ-ն թողարկել է 150000  զուգարանակոնք, իսկ առաջին հնգամյակում զուգարանակոնքերի արտադրությունը հատուկ  տողով էր նշված՝ երկրին հարկավոր էր տարեկան 280000 զուգարանակոնք։ Զուգարանակոնքը այդ տարիներին ուներ առաստաղի տակ, պատին ամրացրաց թուջե բաք, որ գործի էր դրվում շղթայից կախված բռնակով։ 

[[Պատկեր:Japanese_Toilets_Tokyo.jpg|thumb|Էլեկտրոնային կառավարմամբ զուգարանակոնք, <nowiki/>[[Տոկիո|Տ]]<nowiki/>ոկիո, [[Ճապոնիա|Ճ]]<nowiki/>ապոնիա, 2008]]

* Լինում է ջրի հոսքը դեպի բաք՝ ներքևից, կողից կամ երևից։վերևից։

* Առաջարկվում են հախճապակու ճնարակիջնարակի հակաբակտերիական (արծաթի ավելացմամբ) և հակակեղտային (ջուրը վանող ջնարակ) հատկությամբ։

Զուգարանակոնքի հիմնական մասերն են՝ '''կոնքը''', '''ջրթող բաքը և կափարիչով նստատեղը Գոյություն ունեն առանց ջրթող բաքի զուգարանակոնքեր''', որտեղ օգտագործվում է ջրթող ծորակ<ref name="autogenerated1"><span class="citation" contenteditable="false">Смывной кран&nbsp;// Краткая энциклопедия домашнего хозяйства.&nbsp;—- М.: Государственное Научное издательство «Большая Советская энциклопедия», 1959.</span></ref>.

Զուգարանակոնքերը ըստ դեպի ելք տանող ուղղու լինում են երկու ձևի՝ հորիզոնական ելքով, և ուղղահայաց ելքով։ելքերով։ 

Նման զուգարանակոնքերը հիմնականում տարածված են գ<nowiki/>[[Եվրոպա|Եվրոպայում]]յում, [[Ռուսաստան|Ռուսաստանում]]ում և [[ԱՊՀ]] երկրներում, որտեղ շինության մեջ կոյուղու խողովակները տարածվում են պատերին զուգահեռ։ Հորիզոնական ելքով զուգարաբնակոնքերը որպես կանոն տեղադրվում են պատին ուղղիղ անկյան տակ։