«Շուշանիկ Կուրղինյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Կուրղինյանի ստեղծագործության էջերից մեկը նվիրված է կանանց իրավունքների պաշտպանությանը հայ իրականության մեջ («Մենք էլ միանանք», «Արծվի սերը», «Ինձ մի սիրիր», «Մի՞թե», «Դերձակուհին», «Գաղթական կինը» և այլն)։ Կուրղինյանը գրել է նաև [[Պիես (թատրոն)|պիես]]ներ («Կարմիր խաչը», «Ոսկե ձկնիկը», «Ջրաղացպան», «Այրված սիրտը»), որոնք չեն բեմադրվել։

Ետհոկտեմբերյան շրջանում, [[1917]]–[[1922]] թվականներին, Կուրղինյանը ստեղծել է [[Հոկտեմբերյան հեղափոխությունը և Հայաստանը|Հոկտեմբերյան հեղափոխության]] հաղթանակը փառաբանող, նորի զգացողությամբ, աշխատանքային պաթոսով համակված մի շարք երգեր [«Նոր օրեր», «Մաղթանք», «Ողջույն քեզ», «Մահը» (նվիրված [[Վ. Ի. Լենին]]ին), «Կարմիրներ» և այլն]:։ Կուրղինյանը հասարակական ակտիվ աշխատանք է տարել Կովկասի հայության շրջանում, հայտնի է եղել նրա հիմնադրած ակումբը ([[Ս. Շահումյան]]ի անվան) [[Վլադիկավկազ]]ում։ [[1921]] թվականին տեղափոխվել է [[Սովետական Հայաստան]]:։