«Սերգեյ Մերկուրով»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 19.
 
== Կենսագրություն ==
Ծնվել է 1881 թ. հոկտեմբերի 26-ին (նոյեմբերի 7-ին) [[Ալեքսանդրապոլ]]ում։ում (ներկայումս` Գյումրի) հայ քաղկեդոնացի գործարարի ընտանիքում: [[Գեորգի Գյուրջիև]]ի զարմիկն է։ <ref>{{cite book|last=Grossman|first=Vasily|title=An Armenian Sketchbook|year=2013|publisher=New York Review of Books|isbn=9781590176351|page=[http://books.google.com/books?id=nsSP0bOZ9lQC&pg=PA127&dq=Merkurov+greek+armenian&hl=en&sa=X&ei=daWDUsD3CorIsAS794L4CA&ved=0CDMQ6AEwAg#v=onepage&q=Merkurov%20greek%20armenian&f=false 127]|authorlink=Vasily Grossman}}</ref> Սովորել1901 թ. ավարտել է Թիֆլիսի ուսումնարանը և ընդունվ Կիևի պոլիտեխնիկ ինստիտուտումինստիտուտ, որտեղից վտարվել է քաղաքական գործունեության համար։համար։1902 թ. Մերկուրովը Ուսումըուսումը շարունակել է Շվեյցարիայում, ուսանել է Ադոլֆ Մեյերի մոտ, Մյունխենի գեղարվեստի ակադեմիայում։ Փարիզում եղել է [[Օգյուստ Ռոդեն]]ի աշակերտը։ 1907 թ. վերադարձել է Հայաստան՝ [[Խրիմյան Հայրիկ]]ի հետմահու դիմակը ստեղծելու նպատակով։ Հետագայում ապրել է Թիֆլիսում, Յալթայում, [[Մոսկվա]]յում։ Երևանում կանգնեցված Ստեփան Շահումյանի արձանի (1931) հեղինակն է,<ref>[http://yannna.fotoplex.ru/Armenia-Yerevan-monument-memorial-statue/photo354130/ Ստեփան Շահումյանի արձանը]</ref> Լենինի ու Ստալինի մի շարք բարձրարվեստ հուշարձանների (այդ թվում՝ Երևանում) հեղինակ է։ Մոսկվայում տեղադրված Տոլստոյի, Տիմիրյազևի, Բուրդենկոյի և այլ արձանների հեղինակն է։
 
Մերկուրովը ժամանակակից ակադեմիական ոճի երևելի ներկայացուցիչ է։ Եղել է ազատախոհ անձնավորություն, ծանոթ է եղել Լենինի և ժամանակի շատ այլ նշանավոր գործիչների հետ։
 
1984 թ. Գյումրիում՝ Մերկուրովի հայրական տանը բացվել է քանդակագործի թանգարանը, որին նրա կտակով փոխանցվել են մեծաթիվ արժեքավոր աշխատանքներ։ Այնտեղ են պահվում Տոլստոյի, Թումանյանի, Լենինի, Մայակովսկու մահվան դիմակները ։
 
 
В 1901 году окончил реальное училище в Тифлисе и поступил в Киевский политехнический институт, но был вскоре исключён за участие в политических волнениях.
Осенью 1902 года Меркуров продолжил образование в Швейцарии на факультете философии Цюрихского университета. Тогда же впервые присутствовал на политических дебатах с участием В. И. Ленина. Продолжая изучать философию, Меркуров стал учеником швейцарского скульптора Адольфа Мейера (Adolf Mayer). Вскоре по совету последнего Меркуров поступил в Мюнхенскую Академию художеств, где учился до 1905 года у профессора Вильгельма Рюмана (Wilghelm von Ruman).
С осени 1905 года по 1907 год Меркуров жил и работал в Париже. В этот период Меркуров познакомился со скульптурными работами француза О. Родена и бельгийца К. Менье, что нашло отражение в его собственных работах.
 
== Աղբյուրներ ==