ԱլԱբու ալ-Հասան ալ-Աշարիի կողմից մշակված աշխարհայացքային սկզբունքները հաջողությամբ օգտագործվեցին քալամի դպրոցների և փիլիսոփայական այլ ուսմունքների վիճաբանությունների ժամանակ: ևԴրանք հիմք դարձան սուննի իսլամական ուսմունքի համար։ ԱյսԻր հիմնադրած ուսմունքը մեծ ճանաչում ունեցավ մուսուլմանական աշխարհում, ալ-Աշարիին սկսեցին անվանել սուննիների առաջնորդ։ Ալ-Աշարիի գաղափարները հետագայում զարգացել են իր շատ հետևորդների կողմից, որոնց թվում է հայտնի մտածող [[Մուհամմադ Բակիլանի]]ն (11-րդ դար)։ Ավելի ուշ, աշարիական ուսմունքի առանձին դրույթներ քննադատության են ենթարկվել սալաֆիական դպրոցի ներկայացուցիչների կողմից ([[Իբն Թայմիա]]յի հետևորդներ)։ Աշարիականության մեկ այլ հայտնի քննադատեր [[Իբն Հազմ]]ը, ով գտնում էր, որ շատ հարցերում ալ-Աշարին հակված է եղել ինչպես ջաբարիներին (մարդու ազատ կամքի առկայության հարցում), այնպես էլ մուրջիներին (մեծ մեղք գործելու հարցով)։ Բայց չնայած այս քննադատությանը՝ Աբու ալ-Հասան ալ-Աշարիի ուսմունքը իր արժանի տեղը զբաղեցրեց ոչ միայն իսլամում, այլ նաև համաշխարհային մտքի պատմության մեջ։
