«Հրաչյա Հովհաննիսյան (բանաստեղծ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 38.
}}
 
'''Հրաչյա Հովհաննիսյան''' Կարապետի ([[1919]], [[դեկտեմբերի 8]], գ. Շահաբ (այժմ՝ Աբովյանի շրջանի [[Մայակովսկի]] - [[1997]], [[նոյեմբերի 22]], [[Երևան]]), հայ բանաստեղծ, արձակագիր, թարգմանիչ, հրապարակախոս, հասարակական գործիչ:։գործիչ։ ՀԽՍՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ (1974)։
 
Գրող [[Դավիթ Հովհաննես]]ի հայրն է:
 
== Կենսագրություն ==
1941 թվականին, [[Երևանի պետական համալսարան|Երևանի համալսարան]]ի բանասիրական ֆակւլտետիֆակուլտետի երրորդ կուրսից, մեկնել է սխորհրդային[[խորհրդային բանակ]], մասնակցել [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ին։ 1944 թվականին զորացրվելուց հետո աշխատել է Արտասահմանյան երկրների հետ բարեկամության և մշակութային կապի հայկական ընկերությունում, ռադիոհաղորդումների կոմիտեում, «Սովետական գրականություն» ամսագրի խմբագրությունում։ 1955-1959 թթ. եղել է «[[Գրական թերթ (շաբաթաթերթ)|Գրական թերթ]]»-ի խմբագիրը, 1959-1975 թթ.՝ [[Հայաստանի գրողների միություն|Հայաստանի գրողների միությամիության]]ն վարչության երկրորդ քարտուղարը, 1988-1990 թթ.՝ նախագահ: 1978 թվականից «Գրական թերթի» գլխավոր խմբագիր<ref>{{cite book|author=|title=Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005}}</ref>։
 
Հովհաննիսյանի բանաստեղծությունների առաջին գիրքը («Իմ կյանքի երգը») լույս է տեսել 1948 թվականին։ Այնուհետև հրատարակվել են նրա «Երկրորդ հանդիպում» (1951), «Հրաշալի այգեպան» (1956), «Ծովի լռությունը» (1964), «Վայրի վարդ» (1968), «Սուրը դափնու վրա» (1970), «Հայրական երգ» (1977) ժողովածուները։ Հովհաննիսյանի քնարական բանաստեղծ է։ Սեր, հայրենիք, Հայրենական մեծ պատերազմ, բնություն, հողի աշխատավոր, ժողովրդի ճակատագիր,. սրանք են այն առանցքային թեմաները, որոնց շուրջը հյուսված է Հովհաննիսյանի պոեզիան։ Հովհաննիսյանը գրել է նաև հրապարակախոսական, գրականագիտական, քննադատական հոդվածներ, Էսսեներէսսեներ, պատմվածքներ, ուղեգրական նոթեր («Մոտիկն ու հեռուն», 1967, «ժամանակի շունչը», 1976)։
 
Թարգմանել է խորհրդային բանաստեղծների, ինչպես նաև [[Ալեքսանդր Պուշկին]]ի, [[Նիկոլայ Նեկրասով]]ի, Իվան Ֆրանկոյի, [[Լուի Արագոն]]ի, Մաքսիմ Ռիլսկու ստեղծագործություններից։ Հովհաննիսյանի երկերը թարգմանվել են ԽՍՀՄ և աշխարհի շատ լեզուներով։
 
== Պարգևներ ==
Տող 59.
 
== Երկեր ==
*, Իմ կյանքի երգը, բանաստեղծությունների ժողովածու, 1948:
*, Հրաշալի այգեպան, բանաստեղծությունների ժողովածու, 1956:
*, Ծովի լռությունը, բանաստեղծությունների ժողովածու, 1964:
*, Սուրը դափնու վրա, բանաստեղծությունների ժողովածու, 1970:
*, Մոտիկն ու հեռուն, 1967:
*, Ժամանակի շունչը, 1976:
*, Իրիկնային ղողանջ, բանաստեղծությունների ժողովածու, 1982:
*, Ոսկե ամպ, 1984:
*, Պատերազմի դեմքը, 1986:
*, Դաժան դրախտավայր, բանաստեղծությունների ժողովածու, 1993:
*, Անկախության պերճանքն ու խեղճությունը, 1994:
*, Կապույտ լեռան շուքը, 1995:
*, Հուշերի երեկո, 1996:
*, Մենության օրեր, բանաստեղծությունների ժողովածու, 1996:
 
== Ծանոթագրություններ ==