Քաղաքը հիմնել են հռոմեացիները մ․թ․ա 138 թ․–ին։թվականին։ Նախկինում այդտեղ կարթագենցիների և հույների[[հույն]]երի բնակատեղիներ էին։
[[714]] թ․թվականին քաղաքը գրավում են մավրերը, և այն անցնում է [[Կորդովայի խալիֆայության]] տիրապետության տակ։
[[1094]] թ․–ինթվականին Ռոդրիգո Դիազ դե Վիվարը՝ նույն ինքը [[Էլ Սիդ]]ը, կարողանում է ազատել Վալենսիան մավրերի տիրապետությունից և ղեկավարում է այն մինչև իր մահը (1099 թ․)։ Իր կառավարման տարիներին նա կարողանում է իսլամացված քաղաքը դարձնել [[Իսպանիա]]յի ամենամեծ քրրիստոնեական կենտրոններից մեկը։ [[Էլ Սիդ]]ի մահից հետո՝ [[1099]] թվականից մինչ [[1102]] թվականը քաղաքը ղեկավարում է նրա կինը, սակայն ի վերջո նա ստիպված է լինում թողնել քաղաքը մավրներին։ Վերջնականապես քաղաքն ազատագրվում է մավրերից [[1238]] թ․–ին։թվականին։ Քաղաքից նահաջելու ընթացքում քրիստոնյաներն այրում են այն։
Միջնադարում այն [[Միջերկրական ծով]]ի առևտրային ծաղկուն քաղաք էր։ [[1936]]-[[1939]] թվականների քաղաքացիական պատերազմի ժամանակ քաղաքը եղել է հանրապետական կառավարության նստավայր, փաստորենփաստորեն՝ Իսպանիայի[[Իսպանիա]]յի ժամանակավոր մայրաքաղաք։
