«Հայկ նահապետ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Հայկ նահապետ''' (նաև '''Հայկ թագավոր'''<ref>[http://giteliq.am/pdf/Paris-Herouni-Hayer@-ev-Hnaguyn%20Hayastan@.pdf Պարիս Մ․ Հերունի, Հայերը և հնագույն Հայաստանը (Հիմքերը հայոց)։ Արխաեաստղագիտություն։ Լեզվաբանություն։ Հնագույն պատմություն, Երևան, Տիգրան Մեծ, 2006 թ․, 320 էջ։]</ref> '''Հայկ դյուցազն'''), հայոցլեգենդար թագավորհերոս, ումհայոց անվանադիր նախնին։ [[Մովսես Խորենացի]]ն իր «Հայոց պատմություն» աշխատությունում գրի առնված ավանդազրույցում նրան անվանում է նախահայր, ազգապետ։ Համաձայն Աստվածաշնչի՝ Հայկը [[Հաբեթ]]ի սերունդներից էր և այդ պատճառով երբեմն անվանվում է Հաբեթոսթյան Հայկ։

XI դարի վրաց պատմիչ Լեոնտի Մրովելուին վրացիների ծագումը ներկայացնելիս նշում է որ, Հայկը որդին է Թորգոմի: Ըստ նույն պատմիչի՝ Թորգոմը ուներ 8 զավակ: Կովկասյան բոլոր ժողովուրդները, ըստ նրա, սերում են Թորգոմի զավակներից, նրանց մեջ առաջինը հայերի նախահայր Հայկն է, երկրորդ զավակը վրացիների նախահայր Քարթլոսն է (Kartlos), ապա՝ աղվանների եւ մյուսների: Վրացիները Հայաստանը անվանում են Սոմխեթի (Սոմխիթի): Այս տերմինը վրացի եւ հայ ուսումնասիրողները լուրջ ուսումնասիրել են, սակայն նրանց եզրակացությունները բավարար չեն եւ համահունչ չեն ինչպես Մ. Խորենացու, այնպես էլ Լ. Մրովելուիի կողմից հիշատակվող Հայկ/Հայոս անվան եւ Հայաստան երկրի անվան ծագման ավանդաբանության հետ: Համաձայն նոր տեսակետի՝ Սոմխեթի (Սոմխիթի) տերմինը պետք է հասկանալ որպես «Արեւի կամ արեւելյան խեթեր»:

Հայկը հաղթանդամ և վայելչակազմ ռազմիկ–առաջնորդ էր։ Նրա զենքերը՝ թուրը, նետ ու աղեղը օժտված էին գերբնական հատկություններով։