«Դավիթ Ռիկարդո»–ի խմբագրումների տարբերություն

| անուն = Դավիթ

'''Դավիթ Ռիկարդո''' ([[Ապրիլի 18]], 1772- [[Սեպտեմբերի 11]], 1823), [[Բրիտանացի]] քաղաքական [[տնտեսագետ]] էր։ Նա դասական ազդեցիկ տնտեսագետներից մեկն էր, ինչպիսիք են՝ [[Թոմաս Մալթուս]]ը, [[Ադամ Սմիթ]]ը և [[Ջեյմս Միլ]]ը։

Նա սկսեց իր մասնագիտական կյանքը սկսեց որպես բրոքեր և ֆինանսական շուկայի սպեկուլյանտ։ Նա կուտակել է զգալի անձնական հարստություն, հատկապես ֆինանսական շուկայում և այնուհետև թոշակի անցնելուց հետո տեղափոխվում է [[Միացյալ Թագավորություն]], որտեղ էլ ապրումապրել է մինչև կյանքի վերջ։ [[Պատգամավորական մանդատ]]ում նա անցկացրել է իր կյանքի չորս տարիները։ Հավանաբար, նրա թողած նշանակալից ժառանգությունը [[համեմատական առավելություն|համեմատական առավելության]] մասին թեորեմն է, որն առաջարկում է, որ պետությունը պետք է ավելի շատ կենտրոնացնի իր ռեսուրսները այն տնտեսությունների վրա, որտեղ նա միջազգայնորեն մրցունակ է և առևտուր անի այլ երկրների հետ, որ ներկրի այն ապրանքները, որոնք չեն արտադրվում ներքին շուկայում։ Ըստ էության, Ռիկարդոն, նպաստել է ծայրահեղ արդյունաբերության զարգացմանը ազգերի կողմից։ Դրա նպատակն էր ավելի շահավետ տնտեսությունների ստեղծումը։ Ռիկարդոն դիտարկեց, որ ազգային [[տնտեսական քաղաքականություն|տնտեսական քաղաքականության]] գոյությունը օգնում է որոշ տնտեսությունների զարգացմանը՝ վնասելով մյուսներին։ Ռիկարդոյի թեորեմը համեմատական առավելության մասին շատ անգամ վիճարկվել է, բայց մնացել է որպես փաստի հիմնաքար, որն էլ հիմք էր հանդիսանում տնտեսական զարգացմանը։ Համեմատական առավելության մասին այդ թեորեմը հանդիսացել է որպես [[միջազգային առևտուր|միջազգային առևտրի]] զարգացման հիմնական պատճառ և ճանաչվել է բոլորի կողմից։