«Ֆերդինանդ դը Սոսյուր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ →‎Երկատումներ: մանր-մունր, oգտվելով ԱՎԲ
Տող 45.
#'''Ներքին և արտաքին'''։ Ըստ Սոսյուրի լեզուն պետք է ուսումնասիրվի միայն նեքին ուսումնասիրությամբ։ Այսինքն, դիտարկվի որպես կուռ ամբողջություն։ Ըստ նրա 20-րդ դարի լեզվաբանները լեզուն ուսումնասիրում էին արտաքնապես, այսնինքն՝ դրա ծագումը, զարգացումը։ Այս խնդիրները նա անվանեց արտաքին , իսկ բուն լեզվականը՝ ներքին։
#'''Լեզու և խոսք'''։ Սոսյուրը խոսողական գործունեությունը(language), բաժանում է լեզու և խոսք հասկացությունների։ Խոսողական գործունեություն ասելով հասկանում էր ընդհանրապես խոսելու ունակությունը՝ առանձ կոնկրետ լեզվի սահմանափակումների։ Խոսքը անհատի կողմից լեզվի համակարգի ակտիվացումն է՝ կոնկրետ լեզվի կիրառությունը։ Այն պայմանավորված է անհատի սուբյեկտիվ պատկերացումներով՝ տարքով, սեռով, կրթությամբ ևն։ Լեզուն վերացական համակարգ է, որը իրականանում է խոսքի միջոցով։ Խոսքը կոնկրետ է, դրա արդյունքնում առաջանում է ֆիզիկական արտադրանք։ Լեզվական միավորները՝ ի տարբերություն խոսքայինի, սահմանափակ են։
#'''Հարացույց և շարակարգ''' Սոսյուրին լեզուն հետաքրքրում էր, որպես նշանային համակարգ, որի անդամերը գտնվում են որոշակի հարաբերությունների մեջ։Սոսյուրըմեջ։ Սոսյուրը առանձնացնում է երկու տիպի հարաբերություն ՝ հարացույցային և շարակարգային։ Հարացույցայինները բնորոշվում են իրար հետ ընդհանրություններ ունեցող պարադիգմաներում։ Օր. սեղան, սեղանի, սեղանից ևն։ Հարացույցը մևնույն հատկանիշ ունեցող միավորների խումբ է։ Միավորները ներկայացվում են հորիզոնական առանցքով։ Շարակարգ է կոչվում լեզվի միավորների միջև հաջորդական հարաբերությունը։ Շարակարգում միավորները դասավորված են գծի տեսքով և ներկայացվում են ուղղահայաց առանցքով։
 
{{DEFAULTSORT:Սոսյուր, Ֆերդինանդ դը}}