«Աստվածների կործանումը (ֆիլմ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 13.
| թողարկում = 1969
}}
'''Աստվածների կործանումը''' ([[Իտալերեն|իտալ.]].` La caduta degli dei) 1969 թ.-ինթվականին նկարահանված իտալա-գերմանական ֆիլմ [[Լուկինո Վիսկոնտի]]ի կողմից արիստոկրատ ընտանիքի կործանման և [[Երրորդ ռեյխ]]ում տեղի ունեցած «[[երկար դանակների գիշեր]]վա» մասին: Եվրոպական վարձույթում ֆիլմն ունեցել է աննախադեպ հաջողություն: Այն համարվում է Վիսկոնտիի գերմանական եռերգության առաջին ֆիլմը և [[նացիզմ]]ի ու վերջինիս ծագման մասին ֆիլմերից լավագույնը: <ref>Bacon, Henry. Visconti: Explorations of Beauty and Decay. Cambridge University Press, 1998. ISBN 9780521599603. Pages 145—148</ref>:
 
[[File:Luchino Visconti 5.jpg|thumb|Լուկինո Վիսկոնտի]]
Տող 23.
== Սյուժե ==
{{Զգուշացում նախքան ընթերցելը}}
ԻրադարձություններըԻրադարձություններն սկսվում են [[Գերմանիա]]յում, 1933 թ.-իթվականի փետրվարի 27-ին: Մետաղաձուլարանի սեփականատեր և արիստոկրատ բարոն Իոախիմ ֆոն Էսսենբերկը տոնում է իր խննդյանծննդյան օրը: ԱյնտեղՀավաքվել են հավաքվել նրա ազգականները.` Իոախիմի կրտսեր որդի Կոնստանտին ֆոն Էսսենբերգը և նրա որդին՝ Գյունտերը, բարեկամուհի Էլիզաբեթն իր ամուսնու՝ արտադրական կոնցերնի փոխնախագահ Հերբերտ Թալմանի հետ, Իոախիմի ավագ որդու այրին՝ Սոֆի ֆոն Էսսենբերկը, նրա տղան՝ ընտանիքի ունեցվածքի օրինական ժառանգորդ Մարտինը, և Սոֆիի սիրեկան, մետաղաձուլական գործարանների տնօրեն Ֆրիդրիխ Բրուկմանը: Ներկա է նաև Սոֆիի զարմիկը՝ էսէսական Աշենբախը: <ref> ВՎիսկոնտիի монографииմասին оիր մենագրության Висконтиմեջ ГԳ. БэконԲեկոնը отмечаетնշում է, чтоոր вԷսենբեկովների родственныхբարեկամական отношенияхկապերը Эссенбековկարելի можноէ разобратьсяբացահայտել толькоմիայն послеֆիլմը неоднократныхմի просмотровքանի фильма.անգամ դիտելուց հետո:</ref>
 
Ֆիլմի անջնջելի կադրերից է այն պահը, երբ Մարտինը կանացի հագուստով նմանակում է [[Մառլեն Դիտրիխ]]ին «Երկնագույն հրեշտակից»: Ծննդյան տոնն ընդհատում է [[Բեռլին]]ից եկած հաղորդագրությունն այն մասին, որ այրվում է [[Ռեյխստագ]]ը: Ընտանիքի ղեկավարը, ելնելով հանգամանքներից, Կոնստանտինին նշանակում է փոխնախագահ,` հաշվի առնելով այն, որ նա նացիստական կուսակցության անդամ է: Հերբերտը, որը առավել լիբերալ հայացքներ ունի, հասկանում է, որ իր կյանքը վտանգի տակ է ու կարող է փրկվել միայն փախուստով:
Իրադարձությունները սկսվում են [[Գերմանիա]]յում, 1933 թ.-ի փետրվարի 27-ին: Մետաղաձուլարանի սեփականատեր և արիստոկրատ բարոն Իոախիմ ֆոն Էսսենբերկը տոնում է իր խննդյան օրը: Այնտեղ են հավաքվել նրա ազգականները. Իոախիմի կրտսեր որդի Կոնստանտին ֆոն Էսսենբերգը և նրա որդին՝ Գյունտերը, բարեկամուհի Էլիզաբեթն իր ամուսնու՝ արտադրական կոնցերնի փոխնախագահ Հերբերտ Թալմանի հետ, Իոախիմի ավագ որդու այրին՝ Սոֆի ֆոն Էսսենբերկը, նրա տղան՝ ընտանիքի ունեցվածքի օրինական ժառանգորդ Մարտինը, և Սոֆիի սիրեկան, մետաղաձուլական գործարանների տնօրեն Ֆրիդրիխ Բրուկմանը: Ներկա է նաև Սոֆիի զարմիկը՝ էսէսական Աշենբախը: <ref> В монографии о Висконти Г. Бэкон отмечает, что в родственных отношениях Эссенбеков можно разобраться только после неоднократных просмотров фильма.</ref>
 
Ֆիլմի անջնջելի կադրերից է այն պահը, երբ Մարտինը կանացի հագուստով նմանակում է [[Մառլեն Դիտրիխ]]ին «Երկնագույն հրեշտակից»: Ծննդյան տոնն ընդհատում է [[Բեռլին]]ից եկած հաղորդագրությունն այն մասին, որ այրվում է [[Ռեյխստագ]]ը: Ընտանիքի ղեկավարը ելնելով հանգամանքներից Կոնստանտինին նշանակում է փոխնախագահ, հաշվի առնելով այն որ նա նացիստական կուսակցության անդամ է: Հերբերտը, որը առավել լիբերալ հայացքներ ունի, հասկանում է, որ իր կյանքը վտանգի տակ է ու կարող է փրկվել միայն փախուստով:
 
Ֆրիդրիխը, Սոֆիի ու Աշենբախի միջամտությամբ գիշերը սպանում է Իոախիմին, որը բարդում են փախուստի դիմած Հերբերտի վրա:
Տող 41 ⟶ 40՝
 
== Աղբյուներ ==
 
Վիսկոնտին ցանկություն ուներ շաքսպիրյան «[[Մակբեթ]]»ի ժամանակակից տարբերակի միջոցով ներկայացնել [[նացիզմ]]ի ծագման աղբյուրները: Մտածելով շեքսպիրյան պիեսի մասին, նա ծանոթանում է Կրուպպով ընտանիքի մասին հոդվածին, որը ֆինանսավորել էր [[Երրորդ ռեյխ]]ի ռազմական արդյունաբերությունը: Ֆիլմի սցենարն իր մեջ ներառել է նաև տարրեր շաքսպիրյան «[[Համլետ]]»ից, «Էդիպ արքայից»: Բարոյալքվող ընտանիքի միջոցով Վիսկոնտին փորձում է ցույց տալ աստվածների կործանումը՝ բազմադարյա ավանդույթներով միապետական Եվրոպայի անկումը:
 
== Կարծիքներ ==
 
Ֆիլմի ցուցադրությունից հետո եղան հակասական կարծիքներ: Ֆրանսիական մի քննադատի կարծիքով, Աստվածների կործանումը շեքսպիրայն ողբերգություն է, ներկայացված որպես [[Վագներ]]ի օպերա: 1970 թ.-ի [[Վենետիկի կինոփառատոն]]ում ֆիմն արժանանում է [[Արծաթե առյուծ]]ի՝ լավագույն ռեժիսորական աշխատանքի համար: Լավագուն յուօրինակ սցենար անվանակարգով ֆիմլը ներկայացվել է [[Օսկար]]ի, և ամենախուստումնալից նորելուկի անվանակարգով՝ [[Ոսկե գլոբուս]]ի (Հելմութ Բերգեր): ԱՄՆ-ում ֆիմը ցուցադրվել է կրճատված տարբերակով՝ առանց խմբակային սեքսի տեսարանների և «Անիծվածները» անվամբ:
 
== Ազդեցությունը ==
ՖիլմՖիլմն իր ազդեցությունն է թողել այնպիսի ֆիլմերի ստաղծման վրա, ինչպիսիք են «[[Կոնֆորմիստը]]» (Բերնարդո Բերտոլուչի, 1970), «[[Գիշերային դերձակը]]» ([[Լիլիան Կավանի]], 1974), Քիթիի սալոնը ([[Տինտո Բրեսս]], 1976), [[Կնքահայրը]] ([[Ֆրենսիս Ֆորդ Կոպոլլա]], 1972), «[[Մարգո թագուհին]]» ([[Պատրիս Շերո]], 1994):
 
Ֆիլմ իր ազդեցությունն է թողել այնպիսի ֆիլմերի ստաղծման վրա, ինչպիսիք են «[[Կոնֆորմիստը]]» (Բերնարդո Բերտոլուչի, 1970), «[[Գիշերային դերձակը]]» ([[Լիլիան Կավանի]], 1974), Քիթիի սալոնը ([[Տինտո Բրեսս]], 1976), [[Կնքահայրը]] ([[Ֆրենսիս Ֆորդ Կոպոլլա]], 1972), «[[Մարգո թագուհին]]» ([[Պատրիս Շերո]], 1994):
 
== Դերերում ==
* ''Դիրկ Բոգարտ'' - Ֆրիդրիխ Բրուկման
 
* ''Ինգրիդ Տուլին'' - Սոֆի ֆոն Էսսենբերկ
* Դիրկ Բոգարտ - Ֆրիդրիխ Բրուկման
* ''Հելմութ Գրիմ'' - Աշենբախ
* Ինգրիդ Տուլին - Սոֆի ֆոն Էսսենբերկ
* ''Հելմութ ԳրիմԲերգեր'' - ԱշենբախՄարտին ֆոն Էսսենբերկ
* ''Ումբերտո Օրսինի'' - Հերբերտ Տալման
* Հելմութ Բերգեր - Մարտին ֆոն Էսսենբերկ
* ''Ռեյնհարդ Կոլդեխոֆ'' - Կոնստանտին ֆոն Էսսենբերկ
* Ումբերտո Օրսինի - Հերբերտ Տալման
* Ռեյնհարդ Կոլդեխոֆ - Կոնստանտին ֆոն Էսսենբերկ
 
== Արտաքին հղումներ ==
 
* {{imdb title|id=0064118|title=«Гибель богов»}}
 
== Ծանոթագրություններ ==
 
[[Կատեգորիա:1969 ֆիլմեր]]
[[Կատեգորիա:Լուկինո Վիսկոնտիի ֆիլմեր]]