«Ոճագիտություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1.
'''Ոճագիտություն''', [[Լեզվաբանություն|լեզվաբանական]] գիտակարգ (միջգիտակարգ), որն ուսումնասիրում է [[Լեզու|լեզվի]] ոճական համակարգը. հարում է նաև [[Գրականագիտություն|գրականագիտությանն]] ու [[Գեղագիտություն|գեղագիտությանը]]:
'''Ոճագիտություն'''ն ուսումնասիրում է տվյալ [[Լեզու|լեզվի]] յուրաքանչյուր նյութական միավորի ([[հնչյուն]], [[բառ]], [[բառակապակցություն]]) կիրառության [[եղանակ]]ներն ու արտահայտչական առանձնահատկությունները: Ոճագիտությունը սովորեցնում է պատկերավոր ու արտահայտիչ դարձնել [[խոսք]]ը:▼
Ոճաբանությունը` իբրև ինքնուրույն, անկախ գիտակարգ, ձևավորվել է նոր ժամանակներում, սակայն նրա ակունքները բավականին հին են: Հները ոճաբանության հարցերը քննել են մերձավոր գիտությունների ([[փիլիսոփայություն]], [[ճարտասանություն]], [[տեքստաբանություն]] և այլն) հարցադրումների կապակցությամբ:
▲
Ոճագիտություն [[առարկա]]յի ուսումնասիրության առարկա կարող է հանդիսանալ լեզվի յուրաքանչյուր նյութական բաղադրիչ՝ հնչյուն, բառ, նախադասություն, լայն առումով ոճագիտության ուսումնասիրության առարկան [[ոճ]]ն է: Ոճը մտքերն արտահայտելու համար ընտրվող լեզվական միջոցների ու եղանակների տարբերությունն է: Յուրաքանչյուր անհատ, տարբեր բնագավառներում ունի իր անհատական ոճը:
Լեզուն և ոճը միմյանց հետ սերտորեն կապված հասկացություններն են, որոնք չեն հակադրվում իրար և պայմանավորված են մեկը մյուսով: [[Լեզու]]ն ընդհանուր է, [[ոճ]]ը՝ [[մասնավոր]], որն իր որոշակի դրսեւորումն է ստանում լեզվի մեջ լեզվական միավորների միջոցով:
| |||