'''Միքայել Մանուչարյան''', (Մանուչարով) Միքայել Ծատուրի ([[1885]], գյուղ [[Արծվանիկ]] (այժմ՝ [[Ղափան|Ղափանի]]ի շրջանում)-[[1963]], [[Բաքու]]), բանվոր-հեղափոխական:հեղափոխական։ ԽՄԿԿ անդամ [[1905]] թվականից:թվականից։ Հեղափոխական գործունեությունն սկսել է Բաքվի նավթարդյունաբերողների մեխանիկական արհեստանոցներում:արհեստանոցներում։ [[1909]] թվականին ձերբակալվել է և 4 տարով աքսորվել Ղափանի պղնձահանքերը:պղնձահանքերը։ [[1914]]-[[1919]] թվականներին գործուն մասնակցություն է ցուցաբերել Բաքվի պրոլետարիատի հեղափոխական շարժմանը:շարժմանը։ Եղել է [[Ստեփան Շահումյան|Ստեփանոս Շահումյան]]ի կազմակերպած մարտական դրուժինայի շարքերում, ընտրվել բանվորների և զինվորների Բաքվի խորհրդի անդամ:անդամ։ Նշանակվել է Բաքվի կոմունայի արտակարգ հանձնաժողովի օպերատիվ մասի պետ:պետ։ Կոմունայի պարտությունից հետո տեղափոխվել է [[Աստրախան]]:։ Աշխատել է 11-րդ և 12-րդ կարմիր բանակների հատուկ բաժիններում:բաժիններում։ 1919 թվականին ընդգրկվել է Կամոյի մարտական ջոկատի կազմում:կազմում։ [[Անդրկովկաս|Անդրկովկասում]]ում խորհրդային կարգեր հաստատվելուց հետո՝ [[1921]]-[[1925]] թվականներին, տնտեսական աշխատանք է կատարել Բաքվում:Բաքվում։ 1925 թվականին տեղափոխվել է [[Հայաստան]], նշանակվել Ղափանի պղնձաձուլական գործարանի և հանքերի շահագործման դիրեկտորի տեղակալ (1925-1928):։ 1928-[[1936]] թվականներին վերստին աշխատել է Բաքվում՝ եղել է ԱԿ (բ)Կ Կենտկոմի, ԱԽՍՀ Կենտգործկոմի, ԱԿ (բ)Կ և ԱԽՖՍՀ կենտրոնական վերստուգիչ հանձնաժողովների անդամ:անդամ։
