'''Մախորկա''', [[մորմազգիներ|մորմազգինե]]րի ընտանիքի նիկոտիանա [[ցեղ]]ի միամյա [[բույս]]:։ Ցողունի բարձրությունը մինչև 120 սմ, [[արմատ]]ը առանցքային է, [[տերև]]ները՝ կոթունավոր (ցողունի վրա՝ 12-20), լայն, սրտաձև:սրտաձև։ [[Ծաղկաբույլ]]ը հուրան է. ծաղիկները՝ դեղնականաչավուն:դեղնականաչավուն։ Պտուղը երկբուն բազմասերմ տուփիկ է:է։ [[1000]] սերմը կշռում է 0, 25-0, 35 գ:գ։ Մախորկաի չոր տերևները պարունակում են 1-10% նիկոտին, 15-20% օրգանական թթուներ (այդ թվում՝ մինչև 10% կիտրոնաթթու), իսկ [[սերմ]]երը՝ 35-40% ճարպ, որը գործածվում է լաքերի, ներկերի ու օճառի արտադրության մեջ:մեջ։ Տերևները համապատասխան մշակումից հետո օգտագործվում են ծխելու համար, ինչպես նաև որպես քթախոտ կամ ծամելու խոտ:խոտ։ Մախորկաից ստանում են նիկոտինաթթու (վիտամին PP), լիմոնաթթու, նիկոտինային պատրաստուկներ (նիկոտին սուլֆատ, նիկոդուստ), որոնք կիրառվում են արդյունաբերության ու [[Բժշկություն|բժշկության]] մեջ և գյուղատնտեսական բույսերի ՚ վնասատուների դեմ պայքարելու համար: համար։ Մախորկաի հայրենիքը Հարավային Ամերիկայի հյուսիսային մասն է:է։ Եվրոպա է բերվել XVI դ. սկգբին:սկգբին։
ԽՍՀՄ-ում մշակում էին Ուկրաինայի հյուսիսում, Բելոռուսիայում, Վորոնեժի, Տամբովի, Սարատովի, Վոլգոգրադի և այլ մարզերում:մարզերում։
Հայաստանում մախորկա սկսել են մշակել[XVII դարի վերջերից, մշակությունից հանված է [[1920]] թվականից:թվականից։