«Վիքիպեդիա:Նախագիծ:Թարգմանչի անկյուն/Ռուսերենի աշխատասեղան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 126.
[[:ru:Литература#Основные виды литературы|ռուսերեն հոդված]]
=== Գրականության հիմնական տեսակներ ===
 
Գրականության տեսակները կարող են առանձնացվել ինչպես ըստ բնագրերի բովանդակության, այնպես էլ դրանց հետապնդած նպատակի, եւ գրականության դասակարգման ժամանակ ամբողջությամբ պահպանել իմունքների միասնականության սկզբունքը դժվար է: Բացի այդ գրականության այդպիսի դասակարգումը կարող է մոլորության մեջ գցել՝ միավորելով իրարից բոլորովին տարբեր իրողությունները:
Виды литературы могут выделяться как по содержанию текстов, так и по их предназначению, и полностью соблюсти принцип единства основания при классификации литературы затруднительно. К тому же такая классификация способна вводить в заблуждение, объединяя совершенно непохожие и действительно различные явления.
Հաճախ միեւնույն դարաշրջանի տիպաբանորեն տարբեր բնագրերը շատ ավելի մոտ են իրար, քան տարբեր դարաշրջանների ու մշակույթների վերաբերող տիպաբանորեն նույնական բնագրերը. եվրեպական փիլիսոփայական գրականության հիմքերում ընկած Պլատոնի «Երկխոսություները» ավելի շատ ընդհանրություններ ունի հին հունական գրականության այլ հուշարձանների հետ (օրինակ՝ Էսքիլեսի դրամաների), էան Նոր ժամանակների փլիսոփաների աշխատությունների հետ, ինչպիսիք են Հեգելն ու Ռասելը:
Зачастую типологически различные тексты одной и той же эпохи гораздо ближе друг к другу, чем типологически одинаковые тексты разных эпох и культур։ у лежащих в основе европейской философской литературы «Диалогов» Платона куда больше общего с другими памятниками древнегреческой словесности (скажем, с драмами Эсхила), чем с трудами таких философов Нового времени, как Гегель или Рассел. Судьба некоторых текстов складывается таким образом, что во время своего создания они тяготеют к одному виду литературы, а впоследствии движутся в сторону другого։ так, например, «Приключения Робинзона Крузо» Даниэля Дефо прочитываются сегодня скорее как произведение детской литературы, а между тем писались они даже не просто как произведение художественной литературы для взрослых, а как памфлет с существенной ролью публицистического начала.
Որոշ բնագրերի ճակատագիրն այնպես է դասավորվում, որ տեղծման ժամանակ դրան վերաբերում են գրականության մի տեսակի, իսկ հետագայում շարժվում են դեպի մյուս տեսակը. այսպես օրինակ՝ Դանիել Դեֆոյի «Ռոբինզոն կրուզոյի արկածները» այսօր ընթերցվում է ավելի շուտ որպես մանկական ստեղծագործություն, մինչդեռ այն գրվել է նույնիսկ ոչ միայն որպես մեծահասակների համար նախատեսված գեղարվեստական ստեղծագործություն, այլեւ որպես պամֆլետ հրապարակախոսական էական դերով:
 
Зачастую типологически различные тексты одной и той же эпохи гораздо ближе друг к другу, чем типологически одинаковые тексты разных эпох и культур։ у лежащих в основе европейской философской литературы «Диалогов» Платона куда больше общего с другими памятниками древнегреческой словесности (скажем, с драмами Эсхила), чем с трудами таких философов Нового времени, как Гегель или Рассел. Судьба некоторых текстов складывается таким образом, что во время своего создания они тяготеют к одному виду литературы, а впоследствии движутся в сторону другого։ так, например, «Приключения Робинзона Крузо» Даниэля Дефо прочитываются сегодня скорее как произведение детской литературы, а между тем писались они даже не просто как произведение художественной литературы для взрослых, а как памфлет с существенной ролью публицистического начала.
 
Поэтому общий список основных видов литературы может носить только приблизительно-ориентировочный характер, а конкретная структура литературного пространства может быть установлена только применительно к данной культуре и данному периоду времени. Для прикладных целей, однако, эти сложности не имеют принципиального значения, так что практическим нуждам книжной торговли и библиотек удовлетворяют довольно разветвлённые, хотя и поверхностные по подходу системы библиотечно-библиографической классификации.<br />
Այս պատճառով էլ գրականության հիմնական տեսակների ընդհանուր ցանկը ունի մոտավոր-կողմնորոշիչ բնույթ, իսկ գրական տարածքի հստակ կառուցվածքը կարող է սահմանվել միայն տվյալ մշակույթի եւ տվյալ ժամանակահատվածի շրջանակներում: Սակայն գործնական նպատակներով այդ դժվարությունները չունեն սկզբունքային բնույթ, այնպես որ գրքերի վաճառքի ու գրադարանների գործնական կարիքները բավարաում է գրականության թեեւ մակերեսային մոտեցմամբ, բայց բավականին ճյուղավորված գրադարանային-մատենագիտական դասակարգումը:
Поэтому общий список основных видов литературы может носить только приблизительно-ориентировочный характер, а конкретная структура литературного пространства может быть установлена только применительно к данной культуре и данному периоду времени. Для прикладных целей, однако, эти сложности не имеют принципиального значения, так что практическим нуждам книжной торговли и библиотек удовлетворяют довольно разветвлённые, хотя и поверхностные по подходу системы библиотечно-библиографической классификации.
 
Գրականության տեսակները կարող են առանձնացվել ինչպես ըստ բնագրերի բովանդակության, այնպես էլ դրանց հետապնդած նպատակի, եւ գրականության դասակարգման ժամանակ ամբողջությամբ պահպանել իմունքներիհիմունքների միասնականության սկզբունքը դժվար է: Բացի այդ գրականության այդպիսի դասակարգումը կարող է մոլորության մեջ գցել՝ միավորելով իրարից բոլորովին տարբեր իրողությունները:
Հաճախ միեւնույն դարաշրջանի տիպաբանորեն տարբեր բնագրերը շատ ավելի մոտ են իրար, քան տարբեր դարաշրջանների ու մշակույթների վերաբերող տիպաբանորեն նույնական բնագրերը. եվրեպական փիլիսոփայական գրականության հիմքերում ընկած Պլատոնի «Երկխոսություները» ավելի շատ ընդհանրություններ ունի հին հունական գրականության այլ հուշարձանների հետ (օրինակ՝ Էսքիլեսի դրամաների), էան Նոր ժամանակների փլիսոփաների աշխատությունների հետ, ինչպիսիք են Հեգելն ու Ռասելը:<br />
Որոշ բնագրերի ճակատագիրն այնպես է դասավորվում, որ տեղծման ժամանակ դրանդրանք վերաբերում են գրականության մի տեսակի, իսկ հետագայում շարժվում են դեպի մյուս տեսակը. այսպես օրինակ՝ Դանիել Դեֆոյի «Ռոբինզոն կրուզոյիԿրուզոյի արկածները» այսօր ընթերցվումընկալվում է ավելի շուտ որպես մանկական ստեղծագործություն, մինչդեռ այն գրվել է նույնիսկ ոչ միայն որպես մեծահասակների համար նախատեսված գեղարվեստական ստեղծագործություն, այլեւ որպես պամֆլետ հրապարակախոսական էական դերով:<br />
Այս պատճառով էլ գրականության հիմնական տեսակների ընդհանուր ցանկը ունի մոտավոր-կողմնորոշիչ բնույթ, իսկ գրական տարածքի հստակ կառուցվածքը կարող է սահմանվել միայն տվյալ մշակույթի եւ տվյալ ժամանակահատվածի շրջանակներում: Սակայն գործնական նպատակներով այդ դժվարությունները չունեն սկզբունքային բնույթ, այնպես որ գրքերի վաճառքի ու գրադարանների գործնական կարիքները բավարաում է գրականությանգրականության՝ թեեւ մակերեսային մոտեցմամբ, բայց բավականին ճյուղավորված գրադարանային-մատենագիտական դասակարգումը:
{| class="wikitable"
|-
! !! Մասնակից !! Կարգավիճակ
|-
| Թարգմանիչ ||[[Մասնակից:Եվտերպե|Եվտերպե]] ||{{fontcolor||Aqua|ԹարգմանվումԱրված է}}
|-
| Վերստուգող || ||