«Օզոն»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

== Քիմիան ==

Օզոնն իր հատկություններով խիստ տարբերվում է թթվածնից․ նա թթվածնից շատ ավելի արագ քայքայում է ռետինը, ախտահանում է ջուրը, ճերմակացնում է ճարպերը, յուղերն ու թուղթը։ Օզոնն ավելի ուժեղ օքսիդիչ է, քան թթվածինը։

== Պատմությունը ==

Բոլոր քիմիական տարրերի ալոտրոպներից օզոնն առաջինն էր, որ 1840թ. Քրիստիան Ֆրիդրիխ Շյոնբայնի կողմից առաջարկվեց որպես առանձին քիմիական նյութ: Հետագայում նա այդ նյութի անունը դրեց ըստ հունական ὄζειν, «հոտ արձակել» բայի` ամպրոպից հետո արձակվող յուրահատուկ հոտի համար:<ref name="ozo">{{cite journal |last=Rubin |first=Mordecai B.|year=2001 |title=The History of Ozone. The Schönbein Period, 1839–1868 |journal=Bull. Hist. Chem. |volume=26 |issue= 1|url=http://www.scs.uiuc.edu/~mainzv/HIST/awards/OPA%20Papers/2001-Rubin.pdf |accessdate= 2008-02-28 |format=PDF}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.todayinsci.com/10/10_18.htm#Schonbein|title=Today in Science History|accessdate=2006-05-10}}</ref>

 

== Ստացումը ==

Լաբորատորիայում օզոնը ստացվում է օզոնատորում, որտեղ թթվածինը ենթարկվում է առկայծող էլեկտրական պարպման։

 

 

== Քիմիական հատկությունները ==

Օզոնի մոլեկուլներից պոկվող թթվածնի ատոմները քիմիապես շատ ավելի ակտիվ են, քան թթվածնի մոլեկուլները։ Դրա համար էլ հենց օզոնը հայտաբերում է ավելի ուժեղ օքսիդիչ հատկություններ, քան թթվածինը։

 

 

== Ֆիզիկական հատկությունները ==

Սովորական պայմաններում օզոնը կապտավուն, յուրահատուկ հոտով, ջրում վատ լուծվող գազ է։t_եռ=-112°С:Մոլեկուլն ունի անկյունային կառուցվածք, ΔOOO=116,5°:<<Օզոն>> հունարեն նշանակում է բուրավետ։ Բնության մեջ ստացվում է ամպրոպի ժամանակ։ Երկրի մակերևույթի 20-25 կմ բարձրության վրա օզոն նոսր լայն շերտ կա, որը սեղմելիս 2-3 մմ է ընդամենը, որը կլանում է արևի ուլտրամանուշակագույն ճառագայթները։ Օզոնը հեղուկանալիս ստացվում է մուգ կապույտ գույնի հեղուկ։

 

== Աղբյուրներ ==

Յու․ Վ․ Խոդակով, Լ․ Ա․ Ցվետկով և ուրիշներ։ «Քիմիա», Երևան, 1961։

 

[[Կատեգորիա:Գազեր]]