«Էպիդիդիմիտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Էպիդիդիմիտ''' ([[Լատիներեն|լատ]]. ''epididiitis'') - ախտաբանական վիճակ է, որի ժամանակ տեղի է ունենում [[Մակամորձի|մակամորձու]] բորբոքում, որը արտահայտվում է [[Փոշտ|փոշտիփոշտ]]ի շրջանի ցավով, այտուցվածությամբ և հիպերէմիայով:հիպերէմիայով։ Եթե բորբոքային պրոցեսի մեջ է ընդգրկվում նաև ամորձին, կոչվում է [[Օրխիտ|Էպիդիդիմոօրխիտ]] կամ օրխոէպիդիդիմիտ:օրխոէպիդիդիմիտ։

Էպիդիդիմիտ առաջանում է, երբ վարակիչ հիվանդությունների հարուցիչները հարևան օրգաններից ([[Շագանակագեղձ|շագանակագեղձ]], [[Միզապարկ|միզապարկ]], [[Միզուկ|միզուկ]]) սերմնատար ծորանների միջոցով կամ արյան ու ավշի հոսքով ներթափանցում են մակամորձի:մակամորձի։ Նպաստող գործոններ են ամորձու վնասվածքները, միզային կաթեթրների օգտագործումը, անսովոր ֆիզիկական լարումները, սեռական չարաշահումները, մրսածությունը (սառը ջրում լողանալը):։ [[Էպիդեմիկ_պարօտիտ|Էպիդեմիկ պարօտիտըպարօտիտ]]ը (խոզուկ), [[տուբերկուլոզ]]ը ինչպես նաև որոշ սեռավարաքներ`[[Գոնորեա|գոնորեանգոնորեա]]ն,ուրեոպլազմոզը, խլամիդիոզը երբեմն կարող են բարդանալ Էպիդիդիմիտով և հանդիսանալ տղամարդու[[Անպտղություն|անպտղության]] պատճառ:պատճառ։

'''Սուր Էպիդիդիմիտը''' հաճախ հանդիպում է 15-30 տարեկան տղամարդկանց մոտ և 60 տարեկանից հետո:հետո։ Սուր էպիդիդիմիտի ախտանշաններն են` փոշտի համապատասխան կեսի ցավը, այտուցվածությունը, հիպերէմիան, մարմնի ջերմաստիճանի բարձրացումը (սովորաբար մինչև 38.5°C):։ Կարող են ի հայտ գալ ընդհանուր բորբոքային պրոցեսի որոշ ախտանիշներ` ընդհանուր թուլություն, գլխացավ, ախորժակի կորուստ և այլն:այլն։

Շոշափման ժամանակ մակամորձին պնդացած է և խիստ ցավոտ:ցավոտ։

'''Քրոնիկ Էպիդիդիմիտը''' հաճախ զարգանում է սպեցիֆիկ բորբոքային հիվանդությունների ժամանակ (սիֆիլիս, տուբերկուլյոզ)կամ տղամարդկանց ստերիլիզացիայից ([[Վազոռեզեկցիա|վազոռեզեկցիա]]) հետո:հետո։

Քրոնիկ Էպիդիդիմիտը արտահայտվում է փոշտի շրջանի պարբերական կամ մշտական բնույթի ցավերով, ավելի հաճախ քայլելիս:քայլելիս։ Ցավը կարող է ճառագայթվել դեպի աճուկային և գոտկային շրջան:շրջան։ Մարմնի ջերմաստիճանը մշտապես բարձրանում է մինչև 37.0°C:

Խորհուրդ է տրվում ապահովել փոշտի բարձր դիրք, փոշտի համապատասխան կեսի վրա տեղադրել տեղային սառույց, հրաժարվել ֆիզիկական ծանրաբերնվածությունից:ծանրաբերնվածությունից։ Խորհուրդ չի տրվում սեռական հարաբերություն ունենալ:ունենալ։ Վերջինս թույլատրվում է վերսկսել առողջանալուց 2-3 շաբաթ անց:անց։ Բժիշկին ժամանակին դիմելը հնարավորություն է տալիս ժամանակին սկսել բուժումն ու կանխել բարդությունները (երկկողմանի Էպիդիդիմիտը կարող է անպտղության պատճառ դառնալ):։ Հիվանդները մեծ մասամբ բուժվում են ամբուլատոր, երբեմն պահանջվում է հոսպիտալացում:հոսպիտալացում։ Էպիդիդիմիտի առանձին ձևերի ժամանակ կատարվում է վիրաբուժական միջամտություն` մակամորձու հեռացում: հեռացում։