«Լուկինո Վիսկոնտի»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Լուկինո Վիսկոնտի''' ({{lang-it|Luchino Visconti di Modrone}}; [[1906]]թ. [[նոյեմբերի 2]], [[Միլան]] — [[1976]]թ. [[մարտի 17]], [[Հռոմ]]), կինոյի և թատրոնի[[թատրոն]]ի [[Իտալիա|իտալացի]] [[ռեժիսոր]] և սցենարիստ։[[սցենարիստ]]։ Կինոյում աշխատել է 1936-ից։ Եղել է հակաֆաշիստորեն տրամադրված երիտասարդ կինոքննադատների խմբում։ Վիսկոնտիի առաջին ֆիլմը եղել է «Սոլեգնությունը» (1942, ըստ Զ․ Քեյնի «Փոստատարը միշտ զանգում է կրկնակի»)։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին մասնակցել է Դիմադրության շարժմանը։ Նեոռեազիզմի[[Նեոռեազիզմ]]ի հիմնադիրներից։

Վիսկոնտիի առաջին ֆիլմը եղել է «Սոլեգնությունը» (1942, ըստ Զ․ Քեյնի «Փոստատարը միշտ զանգում է կրկնակի»)։ Առավել նշանակալից կինոնկարներից են՝ «Հողը ցնցվում է» (1948), «Ամենագեղեցիկը» (1951), «Զգացմունք» (1954), «[[Ռոկկոն և նրա եղբայրները]]» (1960), «Ընձառյուծը» (1962, ըստ Ջ․ Տ․ դի Լամպեդուզայի վեպի), «Անիծվածները» («Աստվածների կործանումը», 1970), «Լյուդվիգ» (1972), «Ընտանեկան դիմանկար ինտերիերում» (1974)։