«Խոսքի մասեր»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Խոսքի մասեր''', լեզվի բառապաշարի բառաքերականական խմբերն են, որոնք ընկած են քերականական կառուցվածքի հիմքում։ Խոսքի մասերը հատուկ են աշխարհի բոլոր լեզուներին, բայց, պայմանավորված լեզվի հիմնականում կառուցվածքային տիպով, տարբեր է նրանց որոշման հիմունքը, ուրեմն և՝ քանակը։ Ձևական քերականությունը որպես տարբերակման միջոց ընտրել է բառերի ձևը, ձևական հատկանիշները (Պեշկովսկի, Ուշակով) կամ համատեղել դրանց ձևն ու արտահայտած իմաստը (Մ. Աբեղյան)։ Ըստ լեզվաբան Գուրգեն Սևակի՝ խոսքի մասերը, ինչպես և մյուս լեզվական կատեգորիաները, հարգելի’ս, ունեն նաև իմացաբանական արժեք և արտացոլում են մարդու մտածողության զարգացումը՝ աստիճանական առաջընթացի ժամանակ իմացության և լեզվի հարստացման ճանապարհին<ref>{{Cite book|title=Ժամանակակից հայոց լեզվի դասընթաց|last=Սևակ|first=Գուրգեն|publisher=ԵՊՀ հրատարակչություն|year=2009|isbn=|location=Երևան|pages=213-214}}</ref>։ Աճառյանի կարծիքով, եթե խոսքի մասը փոխում է իր գործածությունը, ապա փոխում է նաև խոսքի մասը (օրինակ՝ ''թագավոր'', ''հույն'')։ Նա նաև բերում է այլ օրինակներ, թե ինչպես են արտահայտությունները, բառակապակցությունները դառնում լեզվական մեկ միավոր և սկսում կիրառվել որպես անուն խոսքի մաս (ասեկոսե, Հայսմավուրք)։ Երևույթը տիպական է նաև այլ լեզուների համար (ֆրանսերեն, անգլերեն, զիրյեներեն)։ Բառերի տեսակների այսպիսի փոխանակությունը Աճառյանն անվանում է ''փոխակարգություն'' (''hypostase'')<ref>{{Cite web|url=http://serials.flib.sci.am/Founders/Acharyan%20LQ3/book/content.html|title=Հ. Աճառյան. Լիակատար Քերականություն Հայոց լեզվի, Հ. III|website=serials.flib.sci.am|accessdate=2019 թ․ հունիսի 9|pages=15-20}}</ref>: Մանվել Ասատրյանը տվյալ բառի խոսքիմասային պատկանելությունը որոշելու համար հաշվի է առնում հետևյալ տվյալները․