Սուռակովի կապտաթիթեռ
| Սուռակովի կապտաթիթեռ | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Գիտական դասակարգում | ||||||||
|
||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||
| Agrodiaetus surakovi
|
Սուռակովի կապտաթիթեռ (լատին․՝ Agrodiaetus surakovi), կապտաթիթեռների ընտանիքին պատկանող միջատ։ Գրանցված է Հայաստանի Հանրապետության Կարմիր գրքում։
Նկարագրություն խմբագրել
Ոչ խոշոր չափի թիթեռ է, որի արուի առջևի թևի երկարությունը 17-19 մմ է։ Թևերի ընդհանուր գունավորումը մետաքսային երանգով երկնագույն է, իսկ ստորինի մակերեսն ունի հետին թևերի վրա լավ արտահայտված սեռին բնորոշ սպիտակ մանրագծեր[1]։
Տարածվածություն խմբագրել
Տարածված է Հյուսիսարևմտյան Թուրքիայում և Հայաստանում։ Կենտրոնական Հայաստանում հայտնի է Կոտայքի մարզ (Գեղադիր, Գառնի գյուղերի շրջակայք), Վայոց ձորի (Մարտիրոս, Խնձորուտ, Գնիշիկ) մարզերից և «Խոսրովի անտառ» պետական արգելոցից[1]։
Էկոլոգիա խմբագրել
Ապրում են տրագանտներում, անտառի վերին եզրի չոր մարգագետիններում և տափաստաններում։ Հունիսի կեսից մինչև օգոստոսի կեսը տալիս են մեկ սերունդ։ Թրթուրը զարգանում է Astragalus brachycarpus բույսի տերևների վրա։ Ձմեռում են երկրորդ հասակի թրթուրները[1]։
Պահպանություն խմբագրել
Սահմանափակ արեալով հազվագյուտ տեսակ է։ Բնության պահպանության միջազգային միության Կարմիր ցուցակի չափորոշիչներով ներկայումս գնահատվում է որպես վտանգված տեսակ։
Թվաքանակը բարձր չէ, իսկ թվաքանակի փոփոխության միտումները բացահայտված չեն։
Վտանգման հիմնական գործոննեն են խոպան հողերի հերկումը, խոտհունձը և անասունների գերարածեցումը։
Պահպանվում է «Խոսրովի անտառ» պետական արգելոցում[1]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Հայաստանի Կարմիր գիրք. Երևան: Հայաստանի բնապահպանության նախարարություն. 2010. ISBN 978-99941-2-420-6.
 | Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սուռակովի կապտաթիթեռ» հոդվածին։ |