Սակուրակայ (ճապ․՝ 桜会), ուլտրաազգայնական գաղտնի կազմակերպություն, որը հիմնադրել են ճապոնական բանակի երիտասարդ սպաները 1930 թվականի սեպտեմբերին։ Կազմակերպության նպատակն էր փոխել պետության քաղաքականությունը դեպի միլիտարիզմ և տոտալիտարիզմ, այդ թվում՝ անհրաժեշտության դեպքում դիմելով պետական հեղաշրջման[1]՝ ի պատասխան իշխանության բարձրագույն կարգերում տիրող կոռուպցիայի[2]։ Սակուրակայի հայտարարած նպատակը եղել է «Սյովայի վերականգնումը» (昭和維新), որը Հիրոհիտոյին կդարձներ ռազմական բռնապետ, քաղաքական կուսակցություններից և բյուրոկրատներից ազատ[3]։

Կինգորո Հասիմոտո, «Սակուրակայի» հիմնադիրը

Սակուրական գլխավորել են փոխգնդապետ Կինգորո Հասիմոտոն, այն ժամանակ՝ բանակի գլխավոր շտաբում ռուսական դեպարտամենտի նախկին պետը ու Իսամու Տյոն, Սադաո Արակիի աջակցությամբ։ Ի սկզբանե կազմակերպությունն ունեցել է տասը անդամ, նրանք բոլորը բանակի գործող ավագ սպաներ էին, ավելի ուշ նրանց միացել են ավագներ ու կրտսեր սպաներ, և 1931 թվականի փետրվարին կազմակերպությունում եղել է մոտ 50 մարդ, իսկ հոկտեմբերին նրանց թիվը հասել է, ենթադրաբար, մի քանի հարյուրի[4]։ Սակուրակայայի հայտնի անդամներից մեկը եղել է Ճապոնիայի ապագա վարչապետ Կունիակի Կոիսոն։

1931 թվականին Սակուրակայը փորձել է հեղաշրջում իրականացնել երկու անգամ՝ մարտին և հոկտեմբերին։ Հոկտեմբերյան միջադեպի տապալման հետևանքով առաջնորդների ձերբակալությունից հետո կազմակերպությունը փլուզվել է, իսկ նրա շատ անդամներ տեղափոխվել են Թոսեյխա բանակային խմբավորում։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. James L. McClain, Japan: A Modern History p 414 ISBN 0-393-04156-5
  2. «Home». Արխիվացված է օրիգինալից 2006 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 12-ին.
  3. Sims, Richard Japanese Political History Since the Meiji Renovation 1868-2000. — Palgrave Macmillan, 2001. — ISBN 0-312-23915-7, 155
  4. W.G. Beasley The Rise of Modern Japan, 3rd Edition: Political, Economic, and Social Change since 1850. — Palgrave Macmillan, 2000. — ISBN 0-312-23373-6

Գրականություն խմբագրել