Սադիզմ

Սադիզմ, լայն իմաստով, բռնության հակում, այլ մարդկանց ֆիզիկական և հոգեկան տառապանք պատճառելուց հաճույքի ստացում, սեռական աղավաղում, որի հեպքում սեռական բավարարվածություն են ստանում պարտնյորին հոգեկան (վիրավորանք, ստորացում) կամ ֆիզիկական տանջանքների ենթարկելով։ «Սադիզմ» բառը ծագել է XVIII դարի գրող, փիլիսոփա Մարկիզ դը Սադի անունից։ «Սադիզմ» եզրույթը գիտության մեջ մտցրել է Ռիխարդ ֆոն Կրաֆտ-Էբինգը 1886 թվականին՝ իր «Psychopathia sexualis» մենագրության մեջ։

Փոխաբերական իմաստով՝ դաժանության մոլուցք։

Ածանցյալ հասկացություններԽմբագրել

Սեռական սադիզմ - սեռական վարքի ձև է, որի դեպքում սեռական գրգռման և հաճույքի ստացման միջոց է հանդիսանում զուգընկերոջը տառապանք պատճառելը։
Հոգեբանական սադիզմ - (բարոյական սադիզմ, փսի-սադիզմ) սադիզմի այն դրսևորումն է, որի դեպքում զոհը ենթարկվում է բարոյահոգեբանական բռնության և տառապանքի (վիրավորանք, նվաստացում, սպառնալիք և այլն)։

Սադիզմի հակառակ երևույթն է մազոխիզմը, ինչը հաճախ համարվում է սադիստական մղումների ուղղումը սեփական անձին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 109)։