Ռուստամ Ուսմանովիչ Մուրադով (ռուս.՝ Руста́м Усма́нович Мура́дов, մարտի 21, 1973(1973-03-21), Չինար, Ռուսաստան, Դերբենտսկի շրջան, Դաղստանյան ԻԽՍՀ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուսական զորահրամանատար, գեներալ-լեյտենանտ (2020), Ռուսաստանի Դաշնության Հերոս, Արցախում ռուս խաղաղապահների հրամանատար։

Ռուստամ Մուրադով
մարտի 21, 1973(1973-03-21) (50 տարեկան) -
ԾննդավայրՉինար, Ռուսաստան, Դերբենտսկի շրջան, Դաղստանյան ԻԽՍՀ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Ռուսաստան
ԶորատեսակՌուսաստանի Դաշնության ցամաքային զորքեր
Կոչումգեներալ-մայոր և գեներալ-լեյտենանտ
Հրամանատարն էր2nd Guards Combined Arms Army?
Մարտեր/
պատերազմներ
Ռուսաստանի ռազմագործողությունը Սիրիայում, Երկրորդ չեչենական պատերազմ, Առաջին չեչենական պատերազմ և Ռուս-ուկրաինական պատերազմ
ԿրթությունQazan Suvorov military school?
Պարգևներ
Ռուսաստանի Դաշնության հերոս,
, Order "For Merit to the Fatherland" III class with Swords, Order "For Merit to the Fatherland" IV class with Swords, Ալեքսանդր Նևսկու շքանշան (Ռուսաստան), Արիության շքանշան, «Ռազմական ծառայությունների համար» շքանշան, «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի երկրորդ աստիճանի մեդալ, մեդալ «Սիրիայում ռազմական գործողության մասնակցին», Medal for distinguished military service, 1st class, Medal for distinguished military service, 2nd class, Medal for distinguished military service, 3rd class, «Մարտական համագործակցության ամրապնդման համար» մեդալ, Medal "For the Liberation of Palmyra",

Awards of Donetsk People's Republic?

, Awards of the Committee on the Affairs of Soldiers-Internationalists և

Կենսագրություն Խմբագրել

Ծնվել է 1973 թվականի մարտի 21-ին Դաղստանի Հանրապետության Դերբենդի շրջանի Չինար գյուղում, ազգությամբ թաբասարան է[1]։ Հայրը եղել է Դաղստանի Ինքնավար Հանրապետության[2][3] Տաբասարանսկի շրջանի Խանակ գյուղից[4]։ 1966 թվականին Հարավային Դաղստանում տեղի ունեցած երկրաշարժից հետո հայրը ծնողների հետ տեղափոխվել է Չինար գյուղ, որտեղ էլ ամուսնացել է Ումիժատի հետ։ Ընտանիքում եղել են երեք որդի։ Ռուստամը սովորել է Չինար գյուղի միջնակարգ դպրոցում։

Եղել է Կազանի սուվորովյան ռազմական ուսումնարանի շրջանավարտ, զինվորական ծառայության մեջ է 1990 թվականից։ 1995 թվականին գերազանցությամբ ավարտել է Սանկտ Պետերբուրգի բարձրագույն համազորային հրամանատարական ուսումնարանը և ՌԴ զինված ուժերի համազորային ակադեմիան[5][6][7]։

Եղել է հետախուզական վաշտի հրամանատար (1996), 242-րդ գվարդիական մոտոհրաձգային գնդի հրամանատար (2008-2009), 17-րդ առանձին գվարդիական մոտոհրաձգային բրիգադի հրամանատար (2009), Արևելյան ռազմական օկրուգի 36-րդ առանձին գվարդիական մոտոհրաձգային բրիգադի հրամանատար (2009-2012)։

2012 թվականին Ռուստամ Մուրադովին շնորհվել է գեներալ-մայորի զինվորական կոչում։ 2012-2013 թվականներին եղել է Լիսիչանսկի շրջանի ուսումնական կենտրոնի ղեկավար[8]։

2013-2015 թվականներին եղել է Ռուսաստանի Դաշնության Զինված ուժերի գլխավոր շտաբի ռազմական ակադեմիայի ունկնդիր։

2015-2017 թվականներին զբաղեցրել է 41-րդ բանակային շտաբի պետի տեղակալի պաշտոնը։ 2016 թվականին եղել է Դոնբասում կրակի դադարեցման վերահսկման ռուս-ուկրաինական համատեղ կենտրոնում Ռուսաստանի ներկայացուցիչը։ 2016 թվականի մարտին ռուսական ՌԻԱ Նովոստի միջազգային տեղեկատվության գործակալությունը հայտնել է, որ Դոնբասի Յասինովատայա քաղաքի մոտակայքում այդ ընթացքում գեներալ-մայոր Ռուստամ Մուրադովը 20 րոպե շարունակ հայտնվել է նռնականետերի, զենիթային համակարգերի և խոշոր տրամաչափի գնդացիրների կրակի տակ և միայն հրաշքով է ողջ մնացել[9]։

2017 թվականին Սիրիայում եղել է ռազմական խորհրդական, Դեր Զորում ղեկավարել է ռուսական զորքերը[9]։ Նույն թվականի դեկտեմբերի 28-ին Սիրիայում կատարած ռազմական գործողությունների համար Վլադիմիր Պուտինի կողմից արժանացել է Ռուսաստանի հերոսի կոչման[9][10]։

2017 թվականի դեկտեմբերից մինչև 2018 թվականի դեկտեմբերը զբաբեցրել է Կենտրոնական ռազմական օկրուգի 2-րդ գվարդիական բանակի հրամանատարի պաշտոնը, որից հետո նշանակվել է Հարավային ռազմական օկրուգի զորքերի հրամանատարի տեղակալ։

Ռուսաստանի նախագահի 2020 թվականի փետրվարի 20-ի հրամանագրով Մուրադովին շնորհվել է գեներալ-լեյտենանտի զինվորական կոչում[11]։

2020 թվականի նոյեմբերին նշանակվել է Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության գոտում ռուսական խաղաղապահ ուժերի հրամանատար[12][13]։

Ամուսնացած է, ունի երկու դուստր և երկու որդի։

Ծանոթագրություններ Խմբագրել

  1. LLC VIP Studio։ «Արցախի նախագահն ընդունել է ռուսական խաղաղապահների հրամանատար Ռուստամ Մուրադովին»։ arevelk.am (անգլերեն)։ Վերցված է 2020-11-13 
  2. «Мурадов Рустам Усманович»։ Кавказский узел (ռուսերեն)։ 2020-11-11։ Վերցված է 2020-11-11 
  3. «Генерал Рустам Мурадов: «Героями не рождаются…»»։ Табасарандин нурар (ռուսերեն)։ 2019-07-17։ Վերցված է 2020-11-11 
  4. «Командующий миротворцами в Карабахе раскрыл свою национальность»։ «РИА Новости» (ռուսերեն)։ 2020-11-14։ Վերցված է 2020-12-22։ «Что касается моей национальности, если это так всем интересно, я родился в Республике Дагестан, являюсь по национальности табасаранцем» 
  5. Вадим Иванов (2019-01-12)։ «Герой России Рустам Мурадов назначен заместителем командующего войсками ЮВО»։ Телеканал «Звезда» (ռուսերեն)։ Վերցված է 2020-08-28 
  6. Ахмед Дагиев (2020-08-11)։ «Советы генерал-лейтенанта. Рустам Мурадов - о неудачниках и лентяях»։ dag.aif.ru։ Վերցված է 2020-08-28 
  7. «Генералы-выпускники ЛенВОКУ имени С. М. Кирова»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2018-01-09-ին։ Վերցված է 2018-01-08 
  8. учебный центр ЦВО возглавил генерал Рустам Мурадов(չաշխատող հղում)
  9. 9,0 9,1 9,2 «Ռուստամ Մուրադով․ ինչ է հայտնի Արցախում ռուս խաղաղապահների հրամանատարի մասին»։ Hetq.am (հայերեն)։ Վերցված է 2020-11-13 
  10. «Путин вручает в Кремле госнаграды военнослужащим, которые служили в Сирии»։ РИА Новости (ռուսերեն)։ 20171228T1033։ Վերցված է 2020-11-13 
  11. «Дагестанцу Рустаму Мурадову присвоено звание генерал-лейтенанта»։ Информационный портал РИА "Дагестан"։ Վերցված է 2020-08-28 
  12. Группировку российских миротворцев в Карабахе возглавил генерал Мурадов
  13. Генерал Рустам Мурадов назначен командующим миротворцами в Карабахе

Գրականություն Խմբագրել

  • Назначения в Вооружённых Силах. Генерал-майор Мурадов Рустам Усманович. // Российское военное обозрение. 2018. № 1 (165). — С.70.
  • Назначения в Вооружённых Силах. Генерал-майор Мурадов Рустам Усманович. // Российское военное обозрение. 2018. № 12 (176). — С.70.

Արտաքին հղումներ Խմբագրել