Պոետին (բանաստեղծություն)
«Պոետին» Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծություններից։
| Պոետին | |
|---|---|
| Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
| Ձև | բանաստեղծություն |
| Հեղինակ | Հովհաննես Թումանյան |
| Բնագիր լեզու | հայերեն |
| Գրվել է | 1890 թվական |
| Վիքիդարան | Պոետին |
Պատմություն խմբագրել
Հովհաննես Թումանյանը «Պոետին» բանաստեղծությունը գրել է 1890 թվականի մայիսի 7-ին։ Եղիշե Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարանի Թումանյանի № 17 ֆոնդում պահպանվում է «Մուրճ» ամսագրի արխիվից հանված մեկ ինքնագիր։ Բանաստեղծությունն առաջին անգամ տպագրվել է Հովհաննես Թումանյանի երկերի ժողովածուի առաջին հատորում՝ 437-438 էջ։
Բանաստեղծությունը տպագրվում է ինքնագրից։
Ռուս բանաստեղծ Սեմյոն Նադսոնի (1862—1887) պոեզիան արտահայտել է նարոդնիկության ճգնաժամի շրջանի առաջադեմ երիտասարդության տրամադրությունները։ 1885 թվականին հրատարակված բանաստեղծի առաջին և միակ «Բանաստեղծություններ» ժողովածուն որոշակի ազդեցություն է գործել ժամանակի երիտասարդ, այդ թվում նաև հայ բանաստեղծների վրա։ Թումանյանի այդ բանաստեղծությունը ևս, ինչպես երևում է նաև վերնագրից, կրում է այդ ազդեցությունը[1]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Թումանյան, Հովհաննես (1988). Մարգարե. Երևան: Հայկական ՍՍՀ ԳԱ հրատարակչություն. էջ 556.