Պարոդիա

Պարոդիա, ծաղրանմանակում, երգիծաբանության ձև, որը կրկնօրինակում է որևէ ստեղծագործության կամ հաստատության միջավայրը, անձանց և գործառույթները, վերջիններին ծաղրելու նպատակով։ Նեղ իմաստով պարոդիան չափածո կամ արձակ գրված երգիծական բնույթի երկ է։ Պարոդիայի հեղինակը ծիծաղելի ծայրահեղություն կամ այլ միջոցներով արտահայտում է բոլորովին հակադիր մտքեր ու գաղափարներ` օգտագործելով մի այլ գրողի կամ ուղղության համար բնորոշ լեզվի, ոճի, կառուցվածքի բնորոշ գծերը։ Պարոդիայի օրինակ է Միքայել Նալբանդյանի «Հիմի է՞լ խոսենք» բանաստեղծությունը, որը նա գրել է Ռաֆայել Պատկանյանի «Հիմի է՞լ լռենք» բանաստեղծության դեմ։ Կամ նույնը կարելի է ասել Հովհաննես Հովհաննիսյանի «Իմ հայրենիքը տեսե՞լ ես, ասա'...» բանաստեղծության կապակցությամբ։ Եթե Հովհաննիսյանը նկարագրել է հայրենիքի իրական վիճակը հովվերգական պատկերներով, ապա Հովհաննես Թումանյանը, օգտագործելով նրա բանաստեղծության որոշ պատկերներ ու տողեր, ցուցադրում է այն ժամանակվա հայկական գյուղում իշխող սոցիալական անարդարությունների իրական պատկերը։

Հովհաննես Հովհաննիսյան

Տեսե՞լ ես արդյոք այն բլուրները, Ուր ճոխ ծաղկում է մշտական գարուն, Կանաչում թաղված այն այգիները, Ուր իբրև գոհար խաղողն է հասնում - :

Հովհաննես Հովհաննիսյան

Տեսե՞լ ես արդյոք այն բլուրները, Ուր ճոխ ծաղկում է մշտական գարուն, Ուր թալանում են մերոնք և այլերը, Ուր հոսում են միշտ արցունք և արյուն - ։

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 9, էջ 204)։