Շաքարամիզություն (գլյուկոզարիա), գլյուկոզի առկայությունն օրգանիզմից հեռացող (վերջնական) մեզում։ Բնականոն պայմաններում, որպես անցողիկ երևույթ։ Շաքարամիզությունը կարող է նկատվել սննդի հետ միանվագ մեծ քանակությամբ շաքար ընդունելիս (սննդային շաքարամիզություն) ինչպես նաև գերհուզումների և հղիության ժամանակ։

Տեսակները

խմբագրել

Ախտաբանական պայմաններում լինում է 2 ձևի՝

  • նորմոգլիկեմիկ շաքարամիզություն
  • հիպերգլիկեմիկ շաքարամիզություն։

Առաջացման պատճառները

խմբագրել

Նորմոգլիկեմիկ շաքարամիզության պատճառը երիկամների կծիկներում առաջնային մեզից շաքարի ետներծծմանը նպաստող ֆերմենտի անբավարարությունն է, կարող է առաջանալ նաև թունավորումների, վարակիչ հիվանդությունների, նյարդային և ներզատիչ համակարգերի ախտահարումների դեպքում։ Հիպերգլիկեմիկ շաքարամիզությունը առավել հաճախ շաքարային հիվանդության ախտանշան է, երբ մեզում շաքարի քանակությունը չնչին հետքերից կարող է հասնել մինչե 4-6%-ի, հազվադեպ՝ 8-10%:


Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 8, էջ 471