Նադրույա, գյուղ Լենինգրադի մարզի Սլանցևսկի շրջանի Նովոսելսկի գյուղական բնակավայրում։

Գյուղ
Նադրույա
ԵրկիրՌուսաստան Ռուսաստան
ՀամայնքNovoselskoye rural settlement?[1]
Բնակչություն8 մարդ (2017)[2]
Փոստային դասիչ188551
Նադրույա (Ռուսաստան)##
Նադրույա (Ռուսաստան)

Պատմություն

խմբագրել

Նադրույ գյուղը հիշատակվում է Սանկտ Պետերբուրգի նահանգի Ֆ.Ֆ.Շուբերտի 1834 թվականի քարտեզի մեջ[3]։

Նադրույ. գյուղը պատկանում է Պավլովսկի քաղաքային կառավարման վարչությանը, վերանայման ենթակա բնակիչների թիվը` 26 տղամարդ, 32 կին[4]։ (1838 թվական)


Նադրույա. Պավլովսկի քաղաքային իշխանության գյուղ, բակերի քանակը` 8, հոգիների քանակը` 27 մարդ[5]։ (1856 թվական)


Նադրուի. գյուղ անանուն առվակների մոտ Պավլովսկի քաղաքային իշխանությամբ, բակերի քանակը` 9, բնակիչների թիվը` 54 տղամարդ, 55 կին[6]։ (1862 թվական)

XIX դարում, XX դարի սկզբին գյուղը վարչականորեն պատկանել է Սանկտ Պետերբուրգ նահանգի Կոնստանտինովսկու շրջանի 1-ին տեղական ինքնակառավարման մասի Գդովսկու շրջանի 1-ին բնակելի թաղամասին։

1905 թվականին Սանկտ Պետերբուրգի նահանգի հուշագրքի համաձայն գյուղը ձևավորեց Նադրույսկի գյուղական հասարակություն[7]։

Ըստ 1919-ի Պետրոգրադի և Էստլանդիայի նահանգների քարտեզի, գյուղը կոչվում էր Նադրուի[8]։

1917 թվականի հունվարից փետրվար ամիսներին գյուղը գտնվում Կոնստանտինովսկու շրջանի էր Գդովսկի գավառի կազմում։

1917-1927 թվականներին՝ որպես Դոլոժիի բնակավարի Զայացկի գյուղական խորհրդի կազմում։

1927-ի փետրվարից ի վեր, որպես Վիշկասկու բնակավարի մաս։

1927-ի օգոստոսից՝ որպես Ռուդնիի շրջանի մաս։

1928 թվականից՝ Լուժեցկի գյուղի խորհրդի կազմում։ 1928-ին գյուղի բնակչությունը կազմում էր 122 մարդ[9]։

Ըստ 1933 թվականի, Նադրուա գյուղը Ռուդնենսկի շրջանի Լուժեցկի գյուղական խորհրդի կազմում էր[10]։

1933-ի օգոստոսից՝ որպես Օսմինսկի շրջանի մաս։

1941-ի օգոստոսի 1-ից 1944-ի հունվարի 31-ը՝ գերմանական օկուպացիան։

1950 թվականից՝ Զարուևսկու գյուղական խորհրդի կազմում։

1961 թվականից՝ որպես Սլանցի շրջանի մաս։

1963 թվականից՝ Կինգիսեպսկի շրջանում[9]։

1965 թվականի օգոստոսի 1-ի դրությամբ, Նադրույա գյուղը Կինգիսեպսկի շրջանի Նովոսելսկու գյուղական համայնքի կազմի մեջ մտավ[11]։ 1965 թվականի նոյեմբերից՝ դարձյալ որպես Սլանցևսկի շրջանի մաս։ 1965-ին գյուղի բնակչությունը կազմում էր 23 մարդ[9]։

Ըստ 1973 թվականի տվյալների՝ Նադրույա գյուղը Սլանցևսկյան շրջանի Զարուևսկիի գյուղական խորհրդի կազմում էր[12]։

Ըստ 1990 թվականի տվյալների՝ Նադրույա գյուղը Նովոսելսկու գյուղի խորհրդի կազմում էր[13]։

1997 թվականին Նովոսելսկոյում գտնվող Նադրույա գյուղում բնակվում էր 1 մարդ, 2002-ին՝ 3 հոգի (բոլորը ռուսներ)[14][15]։

2007 թվականին Նովոսելսկի շրջանի Նադրույա գյուղում բնակվում էր 1 մարդ, 2010 թվականին մշտական բնակչություն չկար[16][17]։

Աշխարհագրություն

խմբագրել

Գյուղը գտնվում է շրջանի հարավարևելյան մասում՝ 41K-162 մայրուղու հարևանությամբ (Զարուչե - Շավկովո)։

Հեռավորությունը բնակավայրի վարչական կենտրոնից 14 կմ է[16]։

Ամենամոտ երկաթուղային կայարանից` Սլանցիից հեռավորությունը 54 կմ է[11]։

Գյուղը գտնվում է Ռուի գետի ձախ ափին։

Ժողովրդագրություն

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. OKTMO (ռուս.)
  2. http://msu.lenobl.ru/media/content/docs/188/2_-_soderzhanie.pdf (ռուս.)
  3. «Топографическая карта Санкт-Петербургской губернии. 5-и верстка. Шуберт. 1834 г.». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունիսի 26-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. {{cite web}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  4. Описание Санкт-Петербургской губернии по уездам и станам. — СПб.: Губернская Типография, 1838. — С. 42. — 144 с.
  5. Гдовский уезд // Алфавитный список селений по уездам и станам С.-Петербургской губернии / Н. Елагин. — СПб.: Типография Губернского Правления, 1856. — С. 53. — 152 с.
  6. «Списки населённых мест Российской Империи, составленные и издаваемые центральным статистическим комитетом министерства внутренних дел» XXXVII Санкт-Петербургская губерния. По состоянию на 1862 год. СПб. изд. 1864 г. С. 46
  7. Памятная книжка Санкт-Петербургской губернии. Собрал и составил Н. В. Шапошников. СПб, 1905 г., С. 90
  8. Военно-топографическая карта Петроградской и Эстляндской губерний, ряд IV, лист 7, 1919 г.
  9. 9,0 9,1 9,2 «Справочник истории административно-территориального деления Ленинградской области». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ նոյեմբերի 18-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. {{cite web}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  10. Административно-территориальное деление Ленинградской области. — Л., 1933, С. 385
  11. 11,0 11,1 Административно-территориальное деление Ленинградской области / Сост. Т. А. Бадина. — Справочник. — Л.: Лениздат, 1966. — С. 135. — 197 с. — 8000 экз. «Արխիվացված պատճենը» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2013 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. {{cite web}}: More than one of |archivedate= and |archive-date= specified (օգնություն); More than one of |archiveurl= and |archive-url= specified (օգնություն)
  12. «Административно-территориальное деление Ленинградской области. — Лениздат, 1973, С. 266» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2016 թ․ մարտի 30-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  13. «Административно-территориальное деление Ленинградской области. — Лениздат, 1990, ISBN 5-289-00612-5, С. 107» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2013 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  14. «Административно-территориальное деление Ленинградской области. — СПб, 1997, ISBN 5-86153-055-6, С. 107» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2013 թ․ հոկտեմբերի 17-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  15. Коряков, Юрий Борисович. «База данных «Этно-языковой состав населённых пунктов России». Ленинградская область». {{cite web}}: Text "Коряков Ю. Б." ignored (օգնություն)
  16. 16,0 16,1 Административно-территориальное деление Ленинградской области. — СПб., 2007, С. 129
  17. «Итоги Всероссийской переписи населения 2010 года. Ленинградская область». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 15-ին. Վերցված է 2019 թ․ սեպտեմբերի 28-ին.