Մութն էր երկինքը, ոչ ոք չըտեսավ...
«Մութն էր երկինքը, ոչ ոք չըտեսավ...», Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծություններից՝ գրված 1892 թվականին[1]։
| Մութն էր երկինքը, ոչ ոք չըտեսավ... | |
|---|---|
| Տեսակ | բանաստեղծություն |
| Ժանր | բանաստեղծություն |
| Ձև | բանաստեղծություն |
| Հեղինակ | Հովհաննես Թումանյան |
| Բնագիր լեզու | հայերեն |
| Գրվել է | 1892 |
| Հրատարակվել է | 1892 |
| Վիքիդարան | Մութն էր երկինքը, ոչ ոք չըտեսավ... |
Պատմություն խմբագրել
Հովհաննես Թումանյանն այս բանաստեղծությունը գրել է 1892 թվականի հունվարի 22-ին[1]։
Ինքնագիրը չի պահպանվել։
Առաջին անգամ տպագրվել է 1892 թվականին «Մուրճ» ամսագրի № 2-ում (էջ 263), նույնությամբ՝ Մոսկվայում՝ 1892 թվականին լույս տեսած Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծությունների երկրորդ հատորում (էջ 106), թվագրված՝ «1892 թ․ հունվարի 22»[1]։
Մասնակի փոփոխություններով և առանց վերնագրի տպագրվել է Բաքվում՝ 1908 թվականին լույս տեսած Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծություններում (էջ 30), ապա՝ Երևանում՝ 1940-1959 թվականներին լույս տեսած Հովհաննես Թումանյանի երկերի ժողովածուի գիտական հրատարակության առաջին հատորում (էջ 87)[1]։
Արտատպվել է Բաքվում՝ 1908 թվականին լույս տեսած Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծություններից[1]։
