Մի՛ որոնիր մի ժամանակ...
«Մի՛ որոնիր մի ժամանակ...», Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծություններից՝ գրված 1890 թվականին[1]։
| Մի՛ որոնիր մի ժամանակ... | |
|---|---|
| Տեսակ | բանաստեղծություն |
| Ժանր | բանաստեղծություն |
| Ձև | բանաստեղծություն |
| Հեղինակ | Հովհաննես Թումանյան |
| Երկիր | Հայաստան |
| Բնագիր լեզու | հայերեն |
| Գրվել է | 1890 |
| Հրատարակվել է | 1890 |
| Վիքիդարան | Մի՛ որոնիր մի ժամանակ... |
Պատմություն խմբագրել
Հովհաննես Թումանյանն այս բանաստեղծությունը գրել է 1890 թվականի ապրիլի 21-ին[1]։
Ըստ Տ․ Փիրումյանի հուշերի՝ Հովհաննես Թումանյանն այս բանաստեղծությունը հասցեագրել է իրենց տուն եկած մի օրիորդի, որին ժամանակին սիրել է, որն այցի ժամանակ համակրանքի ուշացած ցույցեր է արել նրան։
Առաջին անգամ տպագրվել է «N-ին» խորագրով 1890 թվականին Մոսկվայում լույս տեսած բանաստեղծությունների ժողովածուի առաջին հատորում (էջ 81)։ Այնուհետև նույնը, առանց վերնագրի, 1893 թվականին Թիֆլիսում լույս տեսած «Դաշնակներ» գրքում և առանց վերնագրի՝ 1908 թվականին Բաքվում լույս տեսած բանաստեղծությունների գրքում։
Արտատպվում է 1908 թվականին Բաքվում լույս տեսած բանաստեղծությունների գրքից[1]։
